 |
Στίχοι: Ναταλία Γερμανού
Μουσική: Γιώργος Αλκαίος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Αλκαίος
Όχι πως έχει σημασία
μα η παλιά μου ευαισθησία
έχει χαθεί
και τώρα κάπου ταξιδεύει
όχι πως έχει σημασία
μα η δική σου η απουσία
κάθε φορά
εμένα πάλι σημαδεύει
Κι αφού δεν είσαι πια κομμάτι της εικόνας μου
κι αφού μαζί σου μεγαλώνει ο χειμώνας μου
Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
θα κάνουμε παρέα
Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
και η ζωή είναι ωραία
Όχι πως νιώθω πληγωμένος
μα τόσα χρόνια μες στα σκοτάδια
το φως μου ποτέ δεν είδα
όχι πως είμαι θυμωμένος
νιώθω απλά παγιδευμένος
και λέω τώρα
ν’ αλλάξω τη σελίδα
Κι αφού δεν είσαι πια κομμάτι της εικόνας μου
κι αφού μαζί σου μεγαλώνει ο χειμώνας μου
Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
θα κάνουμε παρέα
Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
και η ζωή είναι ωραία
Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
θα κάνουμε παρέα
Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
και η ζωή είναι ωραία
|  |
Tекст: Natalia Yermanou
Mузика: Yioryos Alkaios
Прва представа: Yioryos Alkaios
Није да је битно,
али моја некадашња осећајност
се изгубила
и сад лута некуда.
Није да је битно,
али твоје одсуство
ми сваки пут
оставља ожиљке.
И пошто ниси више део моје приче
и пошто ми с тобом постаје све хладније
Боље ми је да сам сâм,
са својим болом
да се дружим.
Боље ми је да сам сâм,
и са својим болом
ми је живот леп.
Није да сам повређен,
али толико година сам у тами,
никако светлост да угледам.
Није да сам љут,
само се осећам заробљеним
и размишљам сад
да окренем други лист.
И пошто ниси више део моје приче
и пошто ми с тобом постаје све хладније
Боље ми је да сам сâм,
са својим болом
да се дружим.
Боље ми је да сам сâм,
и са својим болом
ми је живот леп.
Боље ми је да сам сâм,
са својим болом
да се дружим.
Боље ми је да сам сâм,
и са својим болом
ми је живот леп.
| |
