 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου
Τα τελευταία σήματα
εκείνων που χαθήκανε
ήταν φωνές στα σύρματα
πουλιών που λαβωθήκανε.
Σήματα μιας κατάνυξης
και μιας χαμένης άνοιξης.
Τα τελευταία σήματα
μοιάζαν σαν εμβατήριο
μα έχει η ζωή παράσιτα
κι ο αγέρας δηλητήριο.
Τα τελευταία σήματα
εκείνων που ήταν θύματα.
Τα τελευταία σήματα
μιας νιότης που βιαζότανε
χαθήκανε στα βήματα
ενός στρατού που ερχότανε.
Ενός στρατού μιας μοναχής
σκοτεινιασμένης εποχής.
|  |
Lyrics: Manos Eleftheriou
Musica: Ilias Andriopoulos
Prima esecuzione: Sotiria Bellou
Gli ultimi segni
di quelli che sono andati perduti
erano voci sui fili
di uccelli che erano stati feriti.
Segni di raccoglimento
e di una primavera perduta.
Gli ultimi segni
sembravano una marcia
ma la vita ha turbamenti
e il vento veleno.
Gli ultimi segni
di quelli che erano vittime.
Gli ultimi segni
di una gioventu' passata in fretta
e persa nei passi
di un esercito che era venuto.
Di un esercito di una unica
epoca buia.
| |
