 |
Στίχοι: Βασίλης Καζούλης
Μουσική: Βασίλης Καζούλης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Καζούλης
Αν ήσουν άγγελος της γης
αν ήσουν άστρο της αυγής μαργαριτάρι
μες στους γαλάζιους τους βυθούς
και στους ουράνιους θησαυρούς ξανθό φεγγάρι
Δε θα περίμενα να `ρθεις
ούτε να φύγεις μέσα στης γιορτής τα φώτα
προτού σ’ αγγίξω και χαθεί
ό, τι αγάπησα απλά στου νου τη ρότα.
Λύσ’ τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να `ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ’ άσπρο σου το νυχτικό
Στο παραθύρι σου βροχή
στο προσκεφάλι σου τα σύννεφα γερμένα
μές στον καθρέφτη σου γελάς
κάτι απ’ τη λάμψη σου θα κρύψεις και για μένα
Λύσ’ τα μαλλιά σου κι άφησέ με
να `ρθω λίγο και να δω
πώς περιγράφει τη μορφή σου
τ’ άσπρο σου το νυχτικό
|  |
Text: Vasilis Kazoulis
Musik: Vasilis Kazoulis
Uraufführung: Vasilis Kazoulis
Wenn du ein Engel der Erde wärst
wenn du der Morgenstern wärst, eine Perle
wenn du inmitten des tiefen Blaus
und der Himmelsschätze ein blonder Mond wärst
Ich würde weder warten, dass du kommst
noch dass du weggehst mitten in den Lichtern des Festes,
bevor ich dich berührt hätte und das, was ich geliebt habe
und einfach auf meinem Weg lag, verloren wäre
Löse deine Haare und lass mich
ein wenig kommen und anschauen,
wie sich deine Figur abzeichnet
auf deinem weißen Nachthemd
An deinem Fenster wäre Regen
die Wolken wären an dein Kopfkissen gelehnt
in deinem Spiegel lachtest du
etwas von deinem Glanz würdest du für mich verstecken
Löse deine Haare und lass mich
ein wenig kommen und anschauen,
wie sich deine Figur abzeichnet
auf deinem weißen Nachthemd
| |
