 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Ολυμπίου
Μπορεί να κάνω μια αρχή
τ’όνομά σου να γράψω στην άμμο
μπορεί το κύμα να’ρθεί
τ’όνομά σου μετά να σβηστεί
μπορεί να γυρνάμε μαζί
να πετάμε απ’τα αστέρια πιο πάνω
μπορεί να’ναι τ’άστρα βροχή
και να μείνουμε δίχως ευχή
Μη ρωτάς τι θα γίνει μετά
δε θυμίζει ταινία η καρδιά
για να ζήσει ή να πεθάνει
Μη ρωτάς τι θα γίνει μετά
έλα τώρα που καίει η βραδιά
μην μ’αφήνεις για μετά
Μπορεί ν’ανάψω φωτιά
και να μείνουμε στην παραλία
μπορεί να σβηστεί η φωτιά
κι εμείς να’μαστε πια χωριστά
μπορεί να κοιτάμε αγκαλιά
στο λιμάνι που μπαίνουν τα πλοία
μπορεί να κοπεί η βραδιά
και τα πλοία να φύγουν κι αυτά
Μη ρωτάς τι θα γίνει μετά
δε θυμίζει ταινία η καρδιά
για να ζήσει ή να πεθάνει
Μη ρωτάς τι θα γίνει μετά
έλα τώρα που καίει η βραδιά
μην μ’αφήνεις για μετά
|  |
Tекст: Nikos Moraitis
Mузика: Mihalis Hatziyiannis
Прва представа: Despoina Olybiou
Можда начиним нови почетак,
да твоје име напишем на песку,
можда наиђе талас,
па се твоје име избрише.
Можда се заједно завртимо,
да полетимо изнад звезда,
можда буде звездане кише
и останемо без жеља.
Не питај шта ће бити после,
срце не подсећа на филм,
па да опстане или умре.
Не питај шта ће бити после,
дођи сад док гори вече,
не остављај ме за после.
Можда запалим ватру
и останемо на плажи,
можда се ватра угаси,
а ми се већ растанемо.
Можда ћемо посматрати загрљени
луку у коју бродови упловљавају,
можда се вече прекине,
па оду и бродови.
Не питај шта ће бити после,
срце не подсећа на филм,
па да опстане или умре.
Не питај шта ће бити после,
дођи сад док гори вече,
не остављај ме за после
| |
