 |
Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Επάνω στο ξερό χώμα της καρδιάς μου
εφύτρωσε ένας κάκτος.
Πέρασαν πάνω από είκοσι αιώνες
που ονειρεύομαι γιασεμί.
Τα μαλλιά μου μύρισαν γιασεμί,
η ζωή μου είχε πάρει κάτι
από το λεπτό άρωμα του.
Τα ρούχα μου μύρισαν γιασεμί,
η ζωή μου είχε πάρει κάτι
από το λεπτό άρωμα του.
Όμως ο κάκτος δεν είναι κακός,
μονάχα δεν το ξέρει και φοβάται.
Κοιτάζω τον κάκτο μελαγχολικά.
Πότε πέρασαν κιόλας τόσοι αιώνες;
Θα ζήσω άλλους τόσους
ακούγοντας τις ρίζες να προχωρούν
μέσα στο ξερό χώμα της καρδιάς μου.
|  |
Lyrics: Mikis Theodorakis
Musica: Mikis Theodorakis
Prima esecuzione: Maria Dimitriadi
Sopra la zolla inaridita del mio cuore
è spuntato un canto.
Più di venti secoli sono passati
da quando ho sognato un gelsomino
i miei capelli ebbero profumo di gelsomino
la mia voce aveva rubato qualcosa
del suo sottile aroma
i miei vestiti ebbero profumo di gelsomino
la mia vita aveva rubato qualcosa
del suo sottile aroma
Ma il cactus non è cattivo
è che non lo sa e ha paura
Guardo il cactus melanconicamente
eppure quando sono passati tanti secoli
Ne vivrò altrettanti
ascoltando le radici che avanzano
dentro la zolla inaridita del mio cuore.
| |
