Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Каик
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130210 Τραγούδια, 269322 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Каик - 2333 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Βασίλης Παπαδόπουλος
Μουσική: Δημήτρης Κορδατζής
Πρώτη εκτέλεση: Λευτέρης Πανταζής

Φίλος καλός απ’ τα παλιά
Πήρε τον ήλιο αγκαλιά
Και σιγοτραγουδάει...
Ωραία που `ναι η ζωή
Και αλίμονο σ’ αυτόν που ζει
Και ωραία δεν περνάει...

Τίποτα δε μας ανήκει
Στον πλανήτη γη που ζούμε
Είμαστε όλοι μας με νοίκι
Ξένο σώμα κατοικούμε...

Τίποτα δε μας ανήκει
Ούτε παίρνουμε μαζί μας
Όταν έρθει το καΐκι
Για να πάρει την ψυχή μας...

Έρχεται κάποτε καιρός
Στη πλώρη κάποιου πλοίου
Που ταξιδεύουμε στο φως
Χωρίς γυαλιά ηλίου!..

Φίλος καλός όπως παλιά
Με αγκαλιές και με φιλιά
Περνάει τον καιρό του...
Και όσα να φτάσει δεν μπορεί
Να τα γευτεί, να τα χαρεί
Τα βλέπει στ’ όνειρό του...

Τίποτα δε μας ανήκει
Στον πλανήτη γη που ζούμε
Είμαστε όλοι μας με νοίκι
Ξένο σώμα κατοικούμε...

Τίποτα δε μας ανήκει
Ούτε παίρνουμε μαζί μας
Όταν έρθει το καΐκι
Για να πάρει την ψυχή μας...

Έρχεται κάποτε καιρός
Στη πλώρη κάποιου πλοίου
Που ταξιδεύουμε στο φως
Χωρίς γυαλιά ηλίου!..


лирика: Vasilis Papadopoulos
lyrics
музыка: Dimitris Kordatzis

Первое исполнение: Lefteris Padazis

Друг хороший из прошлого
заключил солнце в объятья
и тихо поёт...
Прекрасна жизнь!
И увы тому, кто живёт
и прекрасно не проводит время...

Ничто нам не принадлежит
на планете Земля, на которой живём.
Мы все - напрокат
в чужом теле пребываем...

Ничто нам не принадлежит
и ничего не забираем мы с собой,
когда приходит каик,
чтобы забрать нашу душу...

Приходит когда-нибудь пора,
когда на носу какого-то судна
мы путешествуем к свету
без солнечных очков!..

Друг хороший, как и прежде,
с объятьями и с поцелуями
проводит своё время...
И до чего бы он ни добрался, он не может
это распробовать, порадоваться этому.
Он видит это в своём сне...

Ничто нам не принадлежит
на планете Земля, на которой живём.
Мы все - напрокат
в чужом теле пребываем...

Ничто нам не принадлежит
и ничего не забираем мы с собой,
когда приходит каик,
чтобы забрать нашу душу...

Приходит когда-нибудь пора,
когда на носу какого-то судна
мы путешествуем к свету
без солнечных очков!..

   Panselinos © 08-05-2013 @ 01:59

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο