 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Ο προβολέας ανοιχτός
να ρίχνει πάντα φως
σε σένα ρίχνει φως
και ας έχεις φύγει
το έργο παίζει απ’ την αρχή
την πρώτη μας στιγμή
ολόκληρη ζωή κι ας ήταν λίγη.
Πώς, να σε ξεχάσω πώς;
Αν όλα είναι ουρανός
εσύ ήσουν πάντα η δύση...
Σου χρωστάω ακόμα ένα κλάμα
δεν τελειώνει έτσι το πράγμα
αν δεν είσαι εδώ πώς θα’ ρθει η χαρά;..
Σου χρωστάω ακόμα ένα δάκρυ
έτσι είναι πάντα η αγάπη
αν δεν είσαι εσύ ποια ζωή μετά;..
Θα ανοίξει πάλι η βραδιά
σαν να `ναι σινεμά
το έργο η καρδιά
κι απόψε το `χει
το πρώτο απρόβλεπτο φιλί
το ναι που σου `χα πει
το πρώτο μας γιατί
και ένα άδειο όχι...
Τι, τι να ξεχάσω, τι;
Αν όλα είναι αριθμοί
εσύ ήσουν πάντα το ένα...
Σου χρωστάω ακόμα ένα κλάμα
δεν τελειώνει έτσι το πράγμα
αν δεν είσαι εδώ πως θα’ ρθει η χαρά;..
Σου χρωστάω ακόμα ένα δάκρυ
έτσι είναι πάντα η αγάπη
αν δεν είσαι εσύ ποια ζωή μετά;..
|  |
Lyrics: Nikos Moraitis
Music: Yioryos Sabanis
First version: Peyky Zina
The headlight is on
to constantly enlight,
to enlight you
although you're gone
The movie is replayed
and shows our first moment,
a whole life, although it was short
How, how can I forget you?
If everything is sky
you were by far the west...
I owe you one more cry
it won't be over so simply
As long as you aren't here, how hapiness will come?...
I owe you one more teardrop
that's how love always is
If you aren't here, where is my rest life?...
The sky will become clear again
Like being a cinema
heart will show
the movie again
the first unpredicted kiss
the "yes" I had said
our first "why?"
and an empty "no"...
What, what can I forget, what?
If everything is numbers
you were by far the one...
I owe you one more cry
it won't be over so simply
As long as you aren't here, how hapiness will come?...
I owe you one more teardrop
that's how love always is
If you aren't here, where is my rest life?...
| |
