 |
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Αντώνης Μιτζέλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας
Έτσι όπως σ’ έχω αγκαλιά
κι έχεις ακουμπήσει στα σεντόνια
Θεέ μου λέω η πρώτη μας βραδιά
κάνε να κρατήσει χίλια χρόνια
Πάνω απ’ το απαλό σου το κορμί
πίνω σαν το μέλι τις σταγόνες
έλα να πετάξουμε μαζί
πάντα ερωτευμένοι στους αιώνες
Άγγιξέ με ζάλισέ με πάρε με ψηλά
φίλησέ με τύλιξέ με στα χέρια σου ζεστά
κι ας το πούμε κι ας ορκιστούμε κάθε μας βραδιά
όσο ζούμε να ξαναζούμε την πρώτη μας φορά
Όπως αφηνόμαστε γλυκά
τώρα νυσταγμένοι στο κρεβάτι
Θεέ μου λέω να `μαστε καλά
πάντα ξεχασμένοι στην αγάπη
Έχεις κουραστεί μα εγώ είμαι εδώ
γείρε στο κορμί μου και κοιμήσου
όπου και να βγει θα σ’ αγαπώ
έγινε η ζωή μου πια δική σου
Άγγιξέ με ζάλισέ με πάρε με ψηλά
φίλησέ με τύλιξέ με στα χέρια σου ζεστά
κι ας το πούμε κι ας ορκιστούμε κάθε μας βραδιά
όσο ζούμε να ξαναζούμε την πρώτη μας φορά
|  |
Tекст: Eleni Zioya
Mузика: Adonis Mitzelos
Прва представа: Yiannis Kotsiras
Док те овако грлим
и док си ослоњена на постељу,
мислим, мој Боже, учини да
наша прва ноћ потраје хиљаду година.
Са твог нежног тела
пијем капи као мед.
Хајде да полетимо заједно,
заувек заљубљени.
Додирни ме, опиј ме, уздигни ме висооко,
пољуби ме, умотај ме у своје топле руке,
и рецимо, и закунимо се да док смо живи
свако наше вече буде као први пут.
Док се слатко препуштамо
сад већ успавани у кревету,
мислим, Боже мој, дај да будемо добро,
заувек заборављени у љубави.
Уморна си, али ја сам ту,
окрени се ка мени и спавај.
Било како било, ја ћу те волети,
мој је живот већ постао твој.
Додирни ме, опиј ме, уздигни ме висооко,
пољуби ме, умотај ме у своје топле руке,
и рецимо, и закунимо се да док смо живи
свако наше вече буде као први пут.
| |
