 |
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος
Άλλες ερμηνείες:
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Αποκομμένος απ’ όλους κι απ’ όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ’ ακουμπά
στον παράξενό μου χρόνο.
Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ’ αγαπήσω να μ’ αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες.
Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου την ψύχρα.
Θες ν’ αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ’ όξω απ’ τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ’ αφήνει.
Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω, μωρέ
μ’ αυταπάτες πια δεν έχω.
Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos.
|  |
Lyrics: Nikolas Asimos
Music: Nikolas Asimos
First version: Nikolas Asimos
Other versions:
Vasilis Papakonstadinou
Cut off from everyone and everything
in an enchanted orbit
I took the road to leave but I came
nothing touches me
in my strange time.
We know that it is a lie
but let's become one, the two of us
so I may embrace you, and you embrace me
so you can deceive yourself, and I deceive myself
so I can love you and you can love me
even if it's just for a little while, so tiny
Like two Bengals making love
they are like telepathic messages
in the creases of our faces
Without flags and without ideas
without any detours
the day has gotten dressed to the taste of the night
and my soul leaps
into the coldness of the boundlessness
If you want to touch the truth
step outside of the habit
pull yourself away and come shampoo me
even if I am old-fashioned
so I may embrace you, and you embrace me
even if it's just for a little while, so tiny
Sickle-wielding weapons pass by
in the cement cities of death the event
leaves you unmoved.
I give you again my existence now
armored time
with a hard, icy tenderness
I approach you
I have no more to do with self-delusions
We know that it is a lie
but let's become one, the two of us
see, we will make little lyrics
that walk like little crabs
obliquely and exactly the caresses
pallid light in the darkness
with a little jump I will find you again
in the charming trap of my defeat I pass
*Venceremos, Venceremos.
| |
