 |
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Με μια τράτα ολόχρυση
με σουρωτήρι πάτο,
στο σκότος πλέει αβύθιστη
με πλήρωμα φευγάτο.
Αντί πανιά πουκάμισα
και για κουπιά τα χέρια,
ψαρεύει αναστεναγμούς
και τους πουλάει στ’ αστέρια.
Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Βρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η βάρκα μας η κουρελού.
Χιλιάδες μάτια την κοιτάν
καρδιές την προσκυνάνε,
κι όσοι παραλογίζονται
που πάει τη ρωτάνε.
Πηγαίνω μεσοπέλαγα
με τ’ άλμπουρα της νίκης,
για να χτενίσω τα λυτά
μαλλιά της Βερενίκης
Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Ρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η βάρκα μας η κουρελού
Φεγγάρι παλιοφέγγαρο
φεγγάρι μεταξένιο,
τη νύχτα κάνεις φωτεινή
κι εμένα αλλοπαρμένο.
Οι πρώτοι και καλύτεροι
σε ψάχναν στα ρυάκια,
κι εγώ από τη Λάρισα
σου στέλνω τραγουδάκια.
Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Ρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η σελήνη μας η κουρελού.
|  |
Text: Thanasis Papakonstadinou
Musik: Thanasis Papakonstadinou
Uraufführung: Thanasis Papakonstadinou
Mit einem ganz goldenen Fischerboot
mit einem Boden wie ein Sieb,
im Dunkeln unsinkbar zurechtgeflickt
mit einer Besatzung, die weg ist.
Als Segel die Hemden
und die Hände als Ruder,
fischt es Seufzer
und verkauft sie den Sternen.
Komm, unser Boot, du schrumpelige Alte
komm, Flickenteppich, schrumpelige Alte.
Hej, einmal hier und einmal woanders
im Himmelsmeer.
Hej, einmal hier und einmal woanders,
unser Boot ist ein Flickenteppich.
Tausende Augen blicken es an
Herzen beten es an,
und die, die Unsinn reden
fragen es, wohin es fährt.
Ich fahre mitten auf dem Meer
mit Masten des Sieges,
um die losen Haare
der Verenike zu kämmen
Komm, unser Boot, du schrumpelige Alte
komm, Flickenteppich, schrumpelige Alte.
Hej, einmal hier und einmal woanders
im Himmelsmeer.
Hej, einmal hier und einmal woanders,
unser Boot ist ein Flickenteppich.
Mond, mistiger Mond
seidener Mond,
du machst die Nacht hell
und mich verrückt.
Die ersten und besten
haben dich auf den Bächen gesucht,
und ich schicke dir
Liedchen aus Larissa.
Komm, unser Boot, du schrumpelige Alte
komm, Flickenteppich, schrumpelige Alte.
Hej, einmal hier und einmal woanders
im Himmelsmeer.
Hej, einmal hier und einmal woanders,
unser Boot ist ein Flickenteppich.
| |
