 |
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.
Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.
Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.
Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.
Μα πάλι θέ ν’ απλώσει σαν χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.
|  |
Paroles: Fodas Ladis
Musique: Thanos Mikroutsikos
Première Performance: Maria Dimitriadi
Le fascisme ne vient pas du futur
comme si on nous apportait quelque chose de nouveau.
Ce qu'il cache entre ses dents je le sais
tandis qu'il me tend la main en riant.
Ses racines étreignent le système
et se perdent en profondeur dans le passé.
Ses masques changent avec le temps,
mais pas sa haine pour moi.
Le fascisme comprends le en profondeur.
Il ne va pas mourir de lui-même, brise le.
Le fascisme ne vient pas d'un endroit
baigné de soleil et de vent,
son pas fatigué je le connais
et notre jeunesse débordante il la connaît.
Mais de nouveau le voici qui se répand tel le choléra
s'appuyant sur ton indifférence,
et à côté de toi un beau jour il arrivera
si tu perds ton regard de classe.
| |
