 |
Στίχοι: Γιώργος Σεφέρης
Μουσική: Νίκος Πλάτανος
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Στην πέτρα της υπομονής
Κάθισες προς το βράδυ
Με του ματιού σου το μαυράδι
Δείχνοντας πως πονείς
Κι είχες στα χείλια τη γραμμή
Που είναι γυμνή και τρέμει
Σαν την ψυχή γίνεται ανέμη
Και δέουνται οι λυγμοί
Κι είχες στο νου σου το σκοπό
Που ξεκινά το δάκρυ
Κι ήσουν κορμί που από την άκρη
Γυρίζει στον καρπό
Μα της καρδιάς σου ο Σπαραγμός
Δε βόγκηξε κι εγίνει
Το νόημα που στον κόσμο δίνει
Έναστρος ουρανός
|  |
Text: Yioryos Seferis
Musik: Nikos Platanos
Uraufführung: Melina Kana
Gegen Abend hast du auf den
Steinen der Geduld gesessen
und in der Pupille deines Auges
gezeigt, dass du leidest
Und zwischen Lippen hattest du einen Strich
der nackt ist und zittert
wie die Seele, die eine Art Spule wird
und die Schluchzer schwellen an
Und im Sinn hattest du das Motiv
das zur Träne gerührt hat
und du warst ein Körper, der sich
von der Schale zum Kern bewegte
Aber der Schmerz deines Herzens
stöhnte nicht und wurde
zum Sinn, der der Welt
einen sternenklaren Himmel gibt
| |
