 |
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες:
Χορωδία Τερψιχόρης Παπαστεφάνου
Δημήτρης Μπάσης
Γιώργος Νταλάρας
Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέρα
με τόσα φλάμπουρα λάμπει, λάμπει ο ουρανός
και τούτοι μέσ’ τα σίδερα και κείνοι μεσ’ το χώμα.
Σώπα όπου να `ναι θα σημάνουν οι καμπάνες.
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.
Κάτω απ’ το χώμα μες στα σταυρωμένα χέρια τους
κρατάνε τις καμπάνας το σχοινί,
προσμένουνε την ώρα, προσμένουν να σημάνουν την ανάσταση
τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας
δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει
Σώπα όπου να `ναι θα σημάνουν οι καμπάνες
|  |
Lyrics: Yiannis Ritsos
Music: Mikis Theodorakis
First version: Yriyoris Bithikotsis
Other versions:
Horodia Terpsihoris Papastefanou
Dimitris Basis
Yioryos Dalaras
With so many leaves the sun waves good day
with so many standards shines, shines the sky
and those ones are in irons, and those others are in the earth.
Quiet- anytime now the church bells will signal.
This earth is theirs and ours.
Beneath the earth in their crossed arms
they hold the rope of the church bells,
they are awaiting the hour, waiting to signal the resurrection
this earth is theirs and ours
no one can take it from us
Quiet- anytime now the church bells will signal.
| |
