 |
Στίχοι: Νίκος Αγέρης
Μουσική: Χρήστος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Στους δρόμους που γυρνάς
Στα χείλη που φιλάς
Στα φώτα που όλο χάνεσαι
Στις αγκαλιές που πιάνεσαι
Να σβήσεις δεν μπορείς
Τη δίψα της ψυχής
Κι όλο γυρνάς μέσα στα φώτα, μες στις μουσικές
Γιατί φοβάσαι τις σκιές και το σκοτάδι
Κι είναι μια φλόγα μέσα στα διψασμένα μάτια σου
Για του θανάτου το φιλί και το σημάδι
Στη στάχτη μιας φωτιάς
Στο δάκρυ μιας καρδιάς
Στην καύτρα του τσιγάρου σου
Στην πόρτα του Παράδεισου
Να σβήσεις δεν μπορείς
Τη δίψα της ψυχής
Κι όλο γυρνάς μέσα στα φώτα, μες στις μουσικές
Γιατί φοβάσαι τις σκιές και το σκοτάδι
Κι είναι μια φλόγα μέσα στα διψασμένα μάτια σου
Για του θανάτου το φιλί και το σημάδι
|  |
Text: Nikos Ayeris
Musik: Hristos Papadopoulos
Uraufführung: Nikos Oikonomopoulos
Durch die geheimsten Straßen,
Mit Lippen, die sich küssen lassen,
Im ausgeschaltenem Licht
Und als in Umarmung du bist -
Kannst du damit gar nicht,
Deinen Seelendurst stillen.
Warum bist du so erschrocken
Von der Musik oder den Scheinwerfen?
Deine durstigen Augen werfen Flammen,
Die den Küss des Todes zeigen.
In der Feuerasche
Saß das Weinen dir im Hals.
An dem Rauchgeruch
An der Paradiestür-
Kannst du damit gar nicht,
Deinen Seelendurst stillen.
Warum bist du so erschrocken
Von der Musik oder den Scheinwerfen?
Deine durstigen Augen werfen Flammen,
Die den Küss des Todes zeigen.
| |
