 |
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Χρήστος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Τρελός κι ανάποδος καιρός σ’αυτή την πόλη
πίσω και μπρος ολοταχώς πού πάνε όλοι
για παραδείσους τεχνητούς μια μπάντα μου κολλάει
την κόλασή μου προτιμώ κι ας με χαλάει
Τρελός κι ανάποδος καιρός θα μείνω σπίτι μου
στον ύπνο μου θ’αναδυθεί η Αφροδίτη μου
κι ένας μικρός χαρταετός στον κόσμο θα με πάει
κάνει εκπτώσεις η καρδιά μα δεν πουλάει
Ποιος μου κλέβει τη ζωή που ονειρεύτηκα
ποιος χαμηλώνει το θυμό με λόγια ψεύτικα
ποιος μου κλέβει τη ζωή και τέλος έπεσε
Όπως κι εσύ που μ’αγαπάς αλλά δεν έρχεσαι
Τρελός κι ανάποδος καιρός κομμένο ρεύμα
αλλά κι αλλού δε βλέπω φως ούτε ένα νεύμα
Ψυχές ερείπια παντού τα πάθη σ’απεργία
και παραμένω σταθερά στην ανεργία
Τρελός κι ανάποδος καιρός για τ’όνειρό μου
δεν έχει σήμανση να βρω την έξοδό μου
στον έκτο τέρμα η μουσική οι νότες με χτυπάνε
οι στίχοι γίνονται καρφιά που με πονάνε
|  |
Text: Eleni Yiannatsoulia
Musik: Hristos Papadopoulos
Uraufführung: Nikos Oikonomopoulos
Verrückte Zeit gibt es in dieser Stadt,
Man stürzt sich kopfüber hier und da.
Nach künstlichen Paradiese? Das hat mir den Rest gegeben!
Es macht zur Hölle ganz mein Leben!
Verrückte Zeit – zu Hause will bleiben,
um meine Venus zu herkommt… sowie im Traum!
Ich lasse kleinen Drachen steigen…
Mein Herz gibt einen Rabatt – nicht zum Verkauf!
Wer stielt von uns das gelobte Land?
Wer mit falschen Worten Wut versenkt?
Wer stielt mein Leben und ist schließlich gefallen?
Er liebt mich, sowie du, aber kommt nie… leider!
Verrückte Zeit - die Wucht des Schlages!
Ich hab‘ kein Licht gesehen… nie genau!
Ich sehe... die Arbeitslose auf Schritt und Tritt,
Und keine Arbeit habe ich!
Verrückte Zeit ist da für meine Träume,
Dass wir keinen Ausweg aus der Lage finden können!
Mir schlag unendliche Musik mit ihren Noten,
Und von Texte gräme ich mich zu Tode!
| |
