 |
Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Εμείς δε ζούμε
Σαν δυο σκιές ψάχνουμε φως για να φανούμε
Μέσα από το τίποτα να βγούμε δεν μπορούμε
Εμείς δε ζούμε, εμείς δε ζούμε
Την επιφάνεια της αλήθειας αγνοούμε
Μέσα στα δάκρυα της μετάνοιας θα πνιγούμε
Εμείς δε ζούμε
Χανόμαστε
Στο "δεν βαριέσαι" τελικά παραδινόμαστε
Του εγωισμού μας τα μαχαίρια καρφωνόμαστε
Χανόμαστε..
Χανόμαστε
Γιατί κατάματα ποτέ δεν κοιταζόμαστε
Σωματικά και ψυχικά δε συναντιόμαστε
Χανόμαστε
Εμείς δε ζούμε
Έξω απ’ τα σώματα μας πάλι θα βρεθούμε
Στην ίδια θάλασσα ποτάμια θα χαθούμε
Εμείς δε ζούμε, εμείς δε ζούμε
Στο περιθώριο του χρόνου ακροβατούμε
Φάροι σβηστοί χωρίς ελπίδα να μας δούνε
Εμείς δε ζούμε
Χανόμαστε
Στο "δεν βαριέσαι" τελικά παραδινόμαστε
Του εγωισμού μας τα μαχαίρια καρφωνόμαστε
Χανόμαστε..
Χανόμαστε
Γιατί κατάματα ποτέ δεν κοιταζόμαστε
Σωματικά και ψυχικά δε συναντιόμαστε
Χανόμαστε
|  |
Text: Spyros Yiatras
Musik: Alekos Hrysoveryis
Uraufführung: Nikos Oikonomopoulos
Wir leben nicht…
Wie zwei Schatten jetzt wir sind.
Wir kommen nie ans Tageslicht.
Wir leben nicht! Wir leben nicht!
Die einfachen Wahrheiten sehen wir nicht,
von Reuetränen werden wir ertrinkt.
Wir leben nicht!
Verlorene!
Mit „Kleiner Mühe“
Und von Egoismus sind wir ganz erobert!
Verlorene!
Wir sind verlorene!
Wir schauen nicht klar
Und wir entfernen uns immer mehr voneinander.
Verlorene!
Wir leben nicht…
Wollen wir uns außer unserem Körper treffen,
Und alle Flüsse ein Meer werden?
Wir leben nicht… Wir leben nicht!
Wir balancieren auf dem Zeitrand,
Dass kein Leuchtturm die Hoffnung uns zu sehen hat.
Wir leben nicht!
Verlorene!
Mit „Kleiner Mühe“
Und von Egoismus sind wir ganz erobert!
Verlorene!
Wir sind verlorene!
Wir schauen nicht klar
Und wir entfernen uns immer mehr voneinander.
Verlorene!
| |
