 |
Στίχοι: Μανώλης Φάμελλος
Μουσική: Μανώλης Φάμελλος
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Φάμελλος
Πήρα τα δώρα τα ακριβά, τα λάφυρα της νίκης
πήρα όσα ήθελα και πιο πολλά από όσα είχα ονειρευτεί...
Πήρα της άνοιξης τον ανθό και τα φιλιά σας πήρα
κι έφτιαξα μια σιωπή να κλειστώ και ένα χρυσό κλουβί
Τυχερός είμαι που έχασα και κύλησα ξανά
στο θόρυβο μέσα του δρόμου
βρήκα τα λόγια τα αληθινά και άκουσα τη μουσική
Είμαι τυχερός που έχασα...
Δάφνες φορώντας στα μαλλιά ανέβηκα στον θρόνο
και στάθηκα από όλους πιο ψηλά, μα τι ζητούσα εκεί;
Κι είδα να φτάνει μακριά το βασίλειο μου
κι είδα πως ζούσα στην ερημιά σε ένα χρυσό κλουβί.
Μα ευτυχώς που όλα τα έχασα κι ότι χάθηκε σκιές
στο θόρυβο μέσα του δρόμου
άκουσα λέξεις να ηχούν μαγικές, άκουσα τη μουσική
Είμαι τυχερός που έχασα...
|  |
Tекст: Manolis Famellos
Mузика: Manolis Famellos
Прва представа: Manolis Famellos
Добио сам скупе поклоне, победнички плен.
Добио сам шта сам желео и више но што сам сањао...
Добио сам пролећни цвет, ваше пољупце и створио
сам тишину да се у њој затворим и један златни кавез.
Срећан сам што сам изгубио и опет склизнуо
у гужву на улици.
Пронашао сам праве речи и слушао сам музику.
Срећан сам што сам изгубио...
С ловором у коси сам се попео на трон
и уздигао се изнад свих, али шта сам тамо тражио?
И видео сам да моје краљевство досеже далеко,
и видео сам да живим у пустињи, у једном златном кавезу.
Али, срећом, све сам то изгубио, нестало је у сенкама
које су сад у гужви на улицама.
Слушао сам речи које су чаробно одзвањале, слушао сам музику.
Срећан сам што сам изгубио...
| |
