 |
Στίχοι: Θ. Στουπής
Μουσική: Δημήτρης Παπαβομβολάκης
Πρώτη εκτέλεση: Τρίφωνο
Την καρδιά μου θα κάνω χαλί
να σβηστεί ο μεγάλος καημός σου
είσαι άχνα από ένα φιλί
είναι θρόϊσμα το σ’ αγαπώ σου
και τη νύχτα που καιν οι ματιές
κι η κρυφή πεθυμιά με κυκλώνει
στο κορμί σου ν’ ανάβω φωτιές
μ’ ένα μου άγγιγμα που θα σε λιώνει
Τ’ ουρανού μου θα στείλω το φως
ν’ ανεβείς τη νυχτιά στο σκαλί μου
ήταν πόθος παλιός μου κρυφός
να σπαρτάραγες μ’ ένα φιλί μου.
Μη μου πεις, είναι αργά δεν μπορείς
η καρδιά σου πως είναι στ’ αγιάζι
φεύγει ο χρόνος δεν είναι νωρίς
και του έρωτα τ’ όχι κουράζει
Θα σου βρω της χαράς μαγαζί
να μου λες πόσα θέλεις χατίρια
θα τσουγκρίζουμε ώρες μαζί
της αγάπης γεμάτα ποτήρια,
κι όταν λες σ’ αγαπώ, με λυγμό
της ζωής μας να φεύγει το γκρίζο
με τα χείλη, γλυκά στο λαιμό,
το παλιό μου σημάδι ν’ αγγίζω
Είναι αργά δεν είν’ οι ώρες πολλές
μα στην μπόρα μη στέκεις, και στάζεις,
αφού θέλει η καρδιά σου, μου λες,
τι σε κάνει κι ακόμα διστάζεις.
Πες το ΝΑΙ ..κι άσε εδώ το ακριβό
το βραχιόλι σου στο κομοδίνο,
των ματιών σου το μπλε να διαβώ
κι όσα όνειρα θες, να σου δίνω
|  |
Tекст: Th. Stoupis
Mузика: Dimitris Papavomvolakis
Прва представа: Trifono
Своје срце ћу да прострем
да се твоја огромна туга угаси.
Ти си дах пољупца,
твоје „волим те“ одзвања,
а у ноћи док горе погледи
и док ме обузима скривена жеља,
у твом телу ћу запалити ватре
једним додиром од ког ћеш се истопити.
Послаћу светлост свог неба
да ми се ноћу попнеш степеницама.
Дуго сам потајно прижељкивала
да се узбудиш од мог пољупца.
Немој ми рећи да је касно, да не можеш,
да ти је срце промрзло.
Време пролази, није рано,
а одбијање код љубави обесхрабрује.
Пронаћи ћу ти дућан среће
у ком ћеш моћи да ми извољеваш.
Сатима ћемо се куцати
чашама пуним љубави.
А кад ми кажеш „волим те“ кроз јецај,
из наших живота ће нестати сивило.
Слатким ћу уснама додиривати
свој стари ожиљак на врату.
Касно је, нема много времена,
али немој стајати на олуји и киснути.
Ако ти срце жели, кажи ми.
Због чега се и даље устручаваш?
Реци „да“ ...и остави овде своју
скупу наруквицу, на комоди,
да пређем плаветнило твојих очију
и какве год желиш снове да ти дам.
| |
