 |
Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Άλλες ερμηνείες:
Αλέξια
Οι υπάλληλοι όλοι λιώνουν και τελειώνουν
σαν στήλες δύο δύο μες στα γραφεία.
Ηλεκτρολόγοι θα ‘ναι η πολιτεία
κι ο θάνατος που τους ανανεώνουν.
Κάθονται στις καρέκλες, μουτζουρώνουν
αθώα λευκά χαρτιά χωρίς αιτία.
"Συν τη παρούση αλληλογραφία
έχομεν την τιμήν..." διαβεβαιώνουν.
Και μοναχά η τιμή τους απομένει,
όταν ανηφορίζουνε τους δρόμους,
το βράδυ στις οχτώ, σαν κουρντισμένοι.
...Παίρνουν κάστανα σκέφτονται τους νόμους,
σκέπτονται το συνάλλαγμα τους ώμους
σηκώνοντας οι υπάλληλοι, οι καημένοι...
|  |
Letras de Canciones: Kostas Karyotakis
Música: Mikis Theodorakis
Primera representaci: Vasilis Papakonstadinou
Otras presentaciones:
Alexia
En sus despachos los funcionarios, sin excepción,
se gastan y se acaban, de dos en dos, como las pilas.
Los recambiarán, haciendo de electricistas,
la civilización y la muerte.
Sentados en sus sillas, emborronan
sin motivo albas cuartillas inocentes.
"Por el presente intercambio epistolar
tenemos el honor..." certifican.
Y el honor es lo único que les queda
cuando van subiendo por las cuestas
a las ocho de la tarde, como si les dieran cuerda.
Compran castañas asadas, piensan en las leyes,
piensan en el cambio de divisas...
y se encogen de hombros, los pobres funcionarios.
| |
