 |
Στίχοι: Πόλυς Κυριάκου
Μουσική: Σταύρος Σιόλας
Πρώτη εκτέλεση: Σταύρος Σιόλας
Ξέρω κάποια καταιγίδα που σου μοιάζει
μες στα χέρια μου όταν λιώνεις σαν χαλάζι,
βρες το δρόμο, βρες τον τρόπο πριν με χάσεις,
στης βροχής τις γενναίες αποφάσεις.
Ξέρω χιόνια και χειμώνες σαν κι εσένα
σαν εγγόνια κάποιας λύπης ξεχασμένα,
ξέρω μάτια και κορμιά ξεριζωμένα,
σαν το δέντρο απ’ το χώμα, σαν εμένα.
Ξέρω κάποια καταιγίδα που σου μοιάζει,
Έχω έτοιμο το σώμα μου για να `ρθεις
πώς γεννιέμαι απ’ τη λάσπη να με μάθεις
δωσ’ τα χείλη σου κι ας μοιάζουν του Ιούδα
πριν πετάξει απ’ τα χείλη η πεταλούδα.
|  |
Tекст: Polys Kyriakou
Mузика: Stavros Siolas
Прва представа: Stavros Siolas
Познајем једну олују која личи на тебе,
кад се у мојим рукама топиш као грȁд.
Пронађи пут, пронађи начин пре него што ме изгубиш
у исправним одлукама кише.
Познајем снегове и зиме као ти,
као заборављени унуци неке туге.
Познајем очи и тела, ишчупана
као дрво из земље, као ја.
Познајем једну олују која личи на тебе,
Тело ми је спремно за твој долазак,
да ме спознаш док се рађам из блата.
Дај своје усне и нека личе на Јудине,
пре него што са њих прхне лептир.
| |
