 |
Στίχοι: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πάει καιρός που έφυγα και δεν κοιτάζω πίσω
και λες πως δεν κατάλαβες ποτέ σου το γιατί
κι αν τώρα δυσκολεύομαι το στόμα μου να ανοίξω
κάθισα και σου `γραψα δυο λόγια στο χαρτί
Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται
μου `πες κάποιο βράδυ με παράπονο θολό
οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται
για να μπορούν κρυφά να κοροϊδεύουν τον καιρό
Θυμάσαι που μου έλεγες μας φθάνει η αγάπη
μ’ αγάπη θα γεμίζαμε τις άδειες Κυριακές
ξεθώριασαν οι όρκοι μας και φάνηκε η απάτη
και απόμειναν τα λόγια σου και ο πικρός καφές
Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται
μου `πες κάποιο βράδυ με παράπονο θολό
οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται
για να μπορούν κρυφά να κοροϊδεύουν τον καιρό
|  |
Lyrics: Miltiadis Pashalidis
Music: Miltiadis Pashalidis
First version: Miltiadis Pashalidis
It’s been a while since I left and I don’t look back
and you say you never understood why
and if now I find it difficult to open my mouth
I sat and wrote you a few words on the paper
Eyes which are not seen forget each other quickly
you told me one evening with with a cloudy complaint
love affairs don’t die, my heart, but sleep
in order to be able to laugh, in hiding, at time
I remember when you told me that love is enough
with love we would fill the empty Sundays
our vows faded, and the illusion became apparent
and your words remained and the bitter coffee
Eyes which are not seen forget each other quickly
you told me one evening with with a cloudy complaint
love affairs don’t die, my heart, but sleep
in order to be able to laugh, in hiding, at time
| |
