 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος
Άλλες ερμηνείες:
Γιάννης Κότσιρας
Δημήτρης Μητροπάνος
Έπεφτε βαθιά σιωπή
στο παλιό μας δάσο
"τρέξε να σε πιάσω"
μου χες πρωτοπεί
Και όταν έτριζε η βροχή
στα πεσμένα φύλλα,
πόση ανατριχίλα
μέσα στην ψυχή.
Κίτρινο πικρό κρασί,
κίτρινο φεγγάρι,
φεύγαν οι φαντάροι
έφευγες και συ.
Κι είχες μέσα στην ματιά
ένα σκούρο θάμπος,
ένα σκούρο...σάμπως
να ‘πεφτε η νυχτιά
Κάποια κόκκινη πληγή
που δεν λέει να κλείσει,
το μικρό ξωκλήσι
δίπλα στην πηγή
Και μια κίτρινη σιγή
στο παλιό μας δάσο,
πώς να σε ξεχάσω
που σε πήρε η γη
|  |
Text: Lefteris Papadopoulos
Musik: Mimis Plessas
Uraufführung: Yiannis Poulopoulos
Weitere Aufführungen:
Yiannis Kotsiras
Dimitris Mitropanos
Tiefe Stille hat sich
auf unseren alten Wald gelegt
"Lauf weg, ich fange dich"
hattest du mir damals zugerufen
Und als der Regen
auf dem abgefallenen Laub geraschelt hat,
welch ein Schauder
mitten in der Seele.
Gelber bitterer Wein,
gelber Mond,
die Soldaten sind gegangen
gegangen bist auch du.
Und in deinem Blick
lag ein dunkler Schein,
ein dunkler ... als ob
die Nacht hereinbricht
Eine rote Wunde
die nicht verheilen will,
die kleine Kapelle
neben der Quelle
Und eine gelbe Stille
in unserem alten Wald,
wie soll ich dich vergessen,
wo dich die Erde aufgenommen hat
| |
