 |
Στίχοι: Αλέκος Παναγούλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Σβησμένη φλόγα, που πάντα καίει
Σκέπασμα τάφου χωρίς νεκρούς.
Μάτια κλαμένα που σε κοιτάνε
σκέψεις κρυμμένες σε προσκαλούν.
Πίστη κι ελπίδα χαροπαλεύουν
πνεύμα κι αλήθεια στις φυλακές.
Άγιες προσπάθειες ναυαγισμένες
φωνές ανθρώπων σε προσκαλούν.
Σπόρος οργής πέφτει στο χώμα
μήνυμα πάλης τρέφει φτερά
σπίθα φεγγίζει μεσ’ στο σκοτάδι
νέοι αγώνες σε προσκαλούν.
|  |
Text: Alekos Panayoulis
Musik: Mikis Theodorakis
Uraufführung: Maria Faradouri
Erloschene Flamme die immer brennt
Deckel des Grabes ohne Tote.
Verweinte Augen die dich ansehen
verborgene Gedanken rufen dich.
Glaube und Hoffnung ringen mit dem Tod
Geist und Wahrheit in den Gefängnissen.
Heilige Anstrengungen gescheitert
Stimmen von Menschen rufen dich.
Same des Zorns fällt auf die Erde
Botschaft des Kampfes verleiht Flügel
Funke leuchtet in der Dunkelheit
neue Kämpfe rufen dich.
| |
