 |
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Με την πλάτη πέφτει τ’ ουρανού η φωτιά,
μες στ’ αλάτι παλάτι θερινό η αμμουδιά
Πες μου κάτι, κάτι αλλοτινό πολύ
ποιον πελάτη που δίνει στο juke box εντολή
Έλα ασήμωσε και χόρεψε
ποιος χειμώνας τ’ απαγόρεψε
δες η ανάσα μου συνόρεψε
μ’ ότι αξίζει στη ζωή.
Έλα ασήμωσε κι αγκάλιασε
ότι μέσα μου κρυστάλλιασε
πέντε νύχτες μόνο αγάλλιασε
κι από τότε δεν μπορεί.
Με την πλάτη πέφτει τ’ ουρανού το φως
Σ’ άλλα κράτη θ’ ανοίξει ο μουσαμάς ο γαλανός
Πες μου κάτι, απ’ αλλοτινή ζωή
παρά κάτι τον μέσα μου τον κόσμο εννοεί
Έλα ασήμωσε και χόρεψε
ποιος χειμώνας τ’ απαγόρεψε
δες η ανάσα μου συνόρεψε
μ’ ότι αξίζει στη ζωή.
Έλα ασήμωσε κι αγκάλιασε
ότι μέσα μου κρυστάλλιασε
πέντε νύχτες μόνο αγάλλιασε
κι από τότε δεν μπορεί.
|  |
Lyrics: Lina Nikolakopoulou
Music: Efanthia Reboutsika
First version: Eleftheria Arvanitaki
The skies' fire falls backwards,
into the salt, the beach is a summer palace
Tell me something, something very different
Who's the client who gives to the juke box the command
Come closer and dance
which winter forbade it?
see, my breath has reached
all that deserves in life.
Come closer and hug
all that is crystallized in me
five nights has exulted only
and since then he can not.
The skies' light falls backwards
Into other states, the blue canvas shall spread out
Tell me something, from a bygone life
rather than something meant inside of me
Come closer and dance
which winter forbade it?
see, my breath has reached
all that deserves in life.
Come closer and hug
all that is crystallized in me
five nights has exulted only
and since then he can not.
| |
