 |
Στίχοι: Ιφιγένεια Γιαννοπούλου
Μουσική: Μαντώ
Πρώτη εκτέλεση: Μαντώ
Στο πλάι της Νέας Εποχής
γυρεύω μιαν αλήθεια
το νήμα ψάχνω της αρχής
με το αίνιγμα στα στήθεια
όμως ο φόβος της ψυχής ξυπνάει από συνήθεια.
Μια πέτρα έκανα ζωή
στις αλυκές του κόσμου
κι ευχόμουν ναρθει μια βροχή
μα έλειπε ο Θεός μου.
Κι έμαθα έτσι από παιδί
να λέω τη νύχτα φως μου.
Στις αλυκές του κόσμου...
Πώς φτάνει πάντα μια στιγμή που η καρδιά υποφέρει
χρόνια ζητάει μια εκδρομή μα αργεί το καλοκαίρι
και πέφτω κάθε Κυριακή
σαν "Στέλλα" στο μαχαίρι.
|  |
Teksty: Ifiyenia Yiannopoulou
Muzyka: Mado
Pierwszy występ: Mado
Gdy Nowa Era zbliża się
Ja szukam prawdy słowa
Zarania wątek znaleźć chcę
W piersi enigmę chowam
Jednakże duszy mojej lęk budzi się odruchowo
Stwardniało życie me jak głaz
W słonych jeziorach świata
O deszcz błagałam cały czas
Bóg mych nie słyszał biadań
Swym światłem noc się uczę zwać
Przez życia mego lata
W słonych jeziorach świata
Nadejdzie zawsze chwila że cierpienie serce zmoże
Od lat serce w świat wyrywa się lecz lato przyjść nie może
Każdej niedzieli rzucam się
Jak "Stella" na ostrze noża
| |
