Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ballade about inglorious poets
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130257 Τραγούδια, 269338 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Ballade about inglorious poets - 2341 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Κώστας Καρυωτάκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Από θεούς κι ανθρώπους μισημένοι
σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί,
μαραίνονται οι Βερλέν τους απομένει
πλούτος η ρίμα πλούσια κι αργυρή.
Οι Ουγκό με "Τιμωρίες" την τρομερή
των Ολυμπίων εκδίκηση μεθούνε.
Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι.

Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι
και αν οι Μποντλέρ εζήσανε νεκροί,
η αθανασία τους είναι χαρισμένη.
Κανένας όμως δεν ανιστορεί
Και το έρεβος εσκέπασε βαρύ
τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε.
Μα εγώ σαν προσφορά κάνω ιερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι.

Του κόσμου η καταφρόνια τους βαραίνει
κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι και ωχροί,
στην τραγικήν απάτη τους δομένοι
πως κάπου πέρα η δόξα καρτερεί,
παρθένα βαθυστόχαστα ιλαρή.
Μα ξέροντας πως όλοι τους ξεχνούνε,
νοσταλγικά εγώ κλαίω τη θλιβερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι.

Και κάποτε οι μελλούμενοι καιροί:
"Ποιος άδοξος ποιητής" θέλω να πούνε
"την έγραψε μιαν έτσι πενιχρή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι;"


Lyrics: Kostas Karyotakis
Music: Mikis Theodorakis
First version: Vasilis Papakonstadinou

Hated by humans and gods,
like bitter fallen princes,
wither the Verlaines. The only wealth
remaining to them is rich silver rhyme.
Hugo is drunk with "punishment",
terrifying revenge imposed by the olympics;
but I will write a sad
ballad about inglorious poets.

Although Poe and his likes lived unfortunate,
And Baudelaires lived already dead;
They have been granted immortality.
But no one rememorates them,
a dense darkness covers
rhymesters that forged undeserving verses.
And yet I write a ballad,
as a sacred offering to those inglorious poets.

Hitted by people's contempt,
they pass rigid and pale
delivered to their tragic deception
that somewhere far away glory,
cheerful and deep thinking maid, is awaiting for them.
Even though I am certain that everyone forgets them;
I cry melancholically this sad ballad,
about poets that are inglorious.

And future times will ask,
"What inglorious poet wrote
such a meager ballad
about poets that are inglorious?"

   Avellinou © 09-05-2016 @ 01:07

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο