 |
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Χόρεψες ρυθμούς που πληγώναν τα βήματά σου
Αλλά αυτός θαρρείς χαϊδεύει τα πόδια τα γυμνά σου
Ποιος Θεός δικός μας τού 'δωσε το χάδι του
Κι έχει αλλοφρονήσει η θερμή σου η φύση
Δεν είναι ρυθμός να τον μετρήσω
Είναι λόγος να λιγοθυμήσω
Τ' άστρο μου ως εδώ ήταν κρότος κι αναμπουμπούλα
Αλλά εσύ αθόρυβα ερχόσουν σαν την αυγούλα
Ποιον αμείβεις τώρα με χρυσά χαμόγελα
Παίζεις τα βραχιόλια και βροντούν πιστόλια
Δεν είναι ρυθμός να τον μετρήσω
Είναι λόγος να λιγοθυμήσω
Το παιδί φρικιό στον ρυθμό σου αποκτάει σπίτι
Ποιες φωτιές τραβούν οι παλμοί σου και ποιον μαγνήτη
Και της πολιτείας όλα τα αδέσποτα
Μπαίνουν μαγεμένα κάτω από σένα
Βρε δεν είναι ρυθμός να τον μετρήσω
Είναι λόγος να λιγοθυμήσω
Δεν είναι ρυθμός να τον μετρήσω
Είναι λόγος να λιγοθυμήσω
|  |
Lyrics: Dionysis Savvopoulos
Music: Dionysis Savvopoulos
First version: Dionysis Savvopoulos
You danced on beats that hurt your steps
But who, you reckon, cuddles your own legs
Which of our Gods gave you his caress
Driving your hot nature around the bend
It is not a beat to keep
Neither a reason to faint
My star, till now was explosion and confusion
But you were coming quietly like the morning star
Who do you reward now with golden smiles
Rattling your bangles, thunders of gunshots
The freak child in your beat acquires a house
What fires your pulses attract, and what magnet
And all the State's stray creatures
enchanted enter under your spell
| |
