 |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Δεν ειν’αυγή να σηκωθώ
να μην αναστενάξω
να κάτσω στο παράθυρο
κι’από καρδιά να κλάψω.
Αναστενάζω βγαίνει αχνός
και μέσα μένει ο πόνος
και κείνον που μας χώρισε
να μην τον εύρη ο χρόνος.
Ήθελα τα ματάκια σου
να τα φιλώ μονάχος
όπως φιλιέται αδιάκοπα
το κύμα και ο βράχος
|  |
Tекст: Paradosiako
Mузика: Paradosiako
Остале представе: ."\n"
Није зора да устајем,
а да не уздахнем,
да седнем крај прозора
и из срца да зајецам.
Уздишем, дашак избија,
а унутар остаје бол.
А оног што нас је раставио
време нека не пронађе.
Желео сам твоје окице
да љубим сам,
као што се непрестано љубе
талас и стена.
| |
