 |
Στίχοι: Νεκτάριος Θεοδώρου
Μουσική: Νεκτάριος Θεοδώρου
Πρώτη εκτέλεση: Νεκτάριος Θεοδώρου
Ποτέ δεν είχα δίπλα μου τους άσχημους θεούς σας.
Έχω δικούς μου, ρε! Έχω δικούς μου!
Έχω δικούς μου που `ναι πιο όμορφοι!
Ούτε διαβόλους που ομορφαίνουν τη ζωή σας.
Έχω δικούς μου, ρε! Έχω δικούς μου!
Έχω δικούς μου που είναι πιο άσχημοι!
Έχω κατάρες μες στην τσέπη μου που λιώνουν.
Γιατί θυμώνω μες στον ύπνο μου και καίγομαι.
Όταν φωνάζω και την προσευχή μου διώχνω.
Όταν κρυώνω απ’ τα λόγια μου και ντρέπομαι.
Έχω κατάρες που `ναι δικές μου. Είναι δικές μου.
Είναι..., είναι μόνο δικές μου.
Μα έχω κι αγγέλους δίπλα μου,
που τραγουδάνε και χορεύουν μαζί μου.
Μου πήρατε τα χρώματα και το άρωμα. Το άρωμα απ’ τη στάχτη.
Μα έχω μαζί προσκυνητές και πόρνες, κάτω απ’ τον ίδιο ουρανό.
Τα μάτια μου διψάσανε. Στα χέρια μου απλώνω σεντόνι από δάκρυ.
Κι έχω ένα κλάμα που είναι θολό. Είναι θολό.
Είναι θολό και ματωμένο!
Μες στο δικό μου παραμύθι ζούνε άστεγοι,
χωρίς αφέντες και προστάτες της στιγμής.
Δεν είμαστε νούμερα ρε, είμαστε άνθρωποι.
Είμαστε δούλοι της χαράς και της ζωής.
Έχουμε ελπίδες που είναι δικές μας. Είναι δικές μας!
Είναι μόνο δικές μας!
Και οι αγγέλοι τραγουδάνε και χορεύουν μαζί μας.
Δεν είμαστε νούμερα ρε!!!
Είμαστε Άνθρωποι!!!
|  |
Letras de Canciones: Nektarios Theodorou
Música: Nektarios Theodorou
Primera representaci: Nektarios Theodorou
Nunca tuve a mi lado sus dioses feos.
¡Tengo míos! ¡Tengo míos!
¡Tengo míos, que son más hermosos!
Ni diablos que embellecen su vida.
¡Tengo míos! ¡Tengo míos!
¡Tengo míos, que son más feos!
Tengo maldiciones en mi bolsillo que se derriten.
Porque me enfado en mi sueño y me ardo.
Cuando grito y me deshago de mi rezo.
Cuando tengo frío por mis palabras y estoy avergonzado.
Tengo maldiciones que son mías. Son mías.
Son… son sólo mías.
Pero tengo ángeles a mi lado,
Que cantan y bailan conmigo.
Me habéis quitado los colores y el olor. El olor de la ceniza.
Pero tengo conmigo peregrinos y putas, bajo el mismo cielo.
Mis ojos tienen sed. En mis manos tiendo una sábana de lágrima.
Y tengo un llanto nublado. Está nublado.
¡Está nublado y sangriento!
En mi propio cuento de hadas viven vagabundos,
sin amos ni protectores pasajeros.
No somos números, somos humanos
Somos esclavos de la alegría y de la vida.
Tenemos nuestras propias esperanzas. ¡Son nuestras!
¡Son sólo nuestras!
Y los ángeles cantan y bailan con nosotros.
¡No somos números!
¡Somos humanos!
| |
