 |
Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Κάθε δάκρυ και μια θάλασσα μπροστά μας
κι από πάνω μοναχά ο ουρανός.
Μια αγάπη που είχε μπει στα κόκκαλά μας,
πέφτει τώρα όπως ο χαρταετός.
Χωρισμένο το δωμάτιο στη μέση,
σε μια ατμόσφαιρα που είναι εχθρική.
Το ταβάνι πάει καιρός, που έχει πέσει
και η πόρτα είναι μονίμως ανοιχτή.
Χτύπα κατάστηθα, μην αστοχήσεις
μόνο τον πόνο μπορείς να χαρίσεις,
χτύπα...!!!
Χτύπα, το σώμα μου όρθιο μένει,
μα η καρδιά μου είναι γονατισμένη,
χτύπα....!!!
Κάθε νύχτα το μαρτύριο αρχίζει
και δε λέει να τελειώσει, ως το πρωί.
Μπρος στο ψέμα η αλήθεια κοκκινίζει,
σαν δραπέτης τρέχει τώρα να κρυφτεί.
Η αγάπη μας κοιτάζει απ΄τον καθρέφτη
μια τον έναν μια τον άλλον σιωπηλά
και η αυλαία του έρωτά μας τώρα πέφτει,
γιατί παίζαμε κι οι δυο μας χαμηλά.
|  |
Lyrics: Spyros Yiatras
Music: Alekos Hrysoveryis
First version: Nikos Oikonomopoulos
One tear after another made our sea
there is on the top only the sky
And a love from our every inch
is flying away like a kite.
Our home is empty now
in this atmosphere of fight
The roof is going to be falling down
My open door is here too lone!
Hit me! Don't lose!
Hard pain is your gift!
Hit!
Hit me, I'm ready
But my heart on its knees is too weak!
Hit!
Every night is a real torture
without end into early morning
A lie is the shame for truth -
that like a thief must be running too!
Our love is looking from the mirror
silently at each of us
Our love-story is finished
because we have lost too much!
| |
