 |
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Πάνε δυο μήνες που μοιάζουν χρόνια,
την ξεχασμένη σου, χθες, βρήκα την κολώνια.
Θ’ ανοίξω, είπα, το άρωμά σου
μήπως και κάτι από σένα θυμηθώ.
Εγώ που πέθαινα για σένα, για φαντάσου,
δύσκολο είναι τη μορφή σου να σκεφτώ.
Να μην τολμήσεις να μου μιλήσεις,
αν κάποιο βράδυ
στα όνειρά μας ξαφνικά συναντηθούμε.
Να μην τολμήσεις,
γιατί αν μ’ αγγίξεις και στα μάτια κοιταχτούμε,
φωτιά θα πάρουμε, και θα καούμε.
Πάνε δυο μήνες που ζούμε χώρια,
τα όνειρά μου αταξίδευτα βαπόρια,
Θα φύγω, είπα, για άλλα μέρη,
γιατί στο χώμα σου δε φύτρωσε ζωή.
Θα πάω κάπου που κανείς να μη με ξέρει
το παραμύθι μου να φτιάξω απ’ την αρχή.
Να μην τολμήσεις να μου μιλήσεις,
αν κάποιο βράδυ
στα όνειρά μας ξαφνικά συναντηθούμε.
Να μην τολμήσεις,
γιατί αν μ’ αγγίξεις και στα μάτια κοιταχτούμε,
φωτιά θα πάρουμε, και θα καούμε.
|  |
Lyrics: Vasilis Yiannopoulos
Music: Hristoforos Yermenis
First version: Nikos Oikonomopoulos
These two months felt like two years.
Yesterday I found the perfume you forgot
and told myself to open it
to remember your aroma..
I know, I'm dead to you...
I see your beauty... I miss you too!
Don't you dare talk to me
even if we suddenly
meet in our dreams!
Don't you dare look in my eyes,
because we'll catch on fire and burn!
Don't you dare!
Two months have passed since we've been apart
My dreams are like ships that never come
I said to myself: let's get away from here,
there isn't life on your earth!
I'll go live in an unknown place,
My fairytale will start again!
Don't you dare talk to me
even if we suddenly
meet in our dreams!
Don't you dare look in my eyes,
because we'll catch on fire and burn!
Don't you dare!
| |
