 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Νταλάρας
Ειμ’ ένα κορμί χαμένο ένας άσωτος υιός
απ’ το σπίτι μου φευγάτος κι απ’ τον τόπο μου μακριά
στο γκρεμό κατρακυλάω κάθε μέρα πιο βαθιά
Για σένα άπονη αργοπεθαίνω
για σένα έγινα κορμί χαμένο
Σαν τα μαύρα νυχτοπούλια μέσα στα σκοτάδια ζω
δεν υπάρχει πια για μένα σωτηρία στη ζωή
το φινάλε μου θα είναι πόνος και καταστροφή
Για σένα άπονη αργοπεθαίνω
για σένα έγινα κορμί χαμένο
Της ζωής τ’ αστροπελέκια δίχως λύπη με χτυπούν
μα εγώ δεν το λυπάμαι το χαμένο μου κορμί
μοναχά μια μάνα κλαίω που την πίκρανα πολύ
Για σένα άπονη αργοπεθαίνω
για σένα έγινα κορμί χαμένο
|  |
Lyrics: Kostas Virvos
Musica: Apostolos Kaldaras
Prima esecuzione: Stelios Kazadzidis
Altri spettacoli:
Yioryos Dalaras
Sono un buono a nulla, sono un figlio scapestrato,
sono andato via, lontano, dalla mia casa e dal mio paese ,
e rotolo ogni giorno più in profondità nel precipizio.
A causa tua, spietata, muoio lentamente,
a causa tua, sono un buono a nulla.
Come i neri uccelli notturni vivo nell'oscurità,
non c'è per me salvezza nella vita,
la mia fine sarà sofferenza e catastrofe.
A causa tua, spietata, muoio lentamente,
a causa tua, sono un buono a nulla.
I fulmini della vita mi colpiscono senza pietà,
ma io non mi affliggo per la mia perdizione,
piango solo per mia madre, che ho molto amareggiato.
A causa tua, spietata, muoio lentamente,
a causa tua, sono un buono a nulla.
| |
