 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Στην Ανδαλουσία ζούσε μια φορά
δράκος με γαλόνια και λογιών φτερά
ρήμαζε τα σπίτια του φτωχού κοσμάκη
κι έσταζε η καρδιά του πίσσα και φαρμάκι
Παραμύθι παραμύθι
πού `ναι τόσο αληθινό
Με πουγκί γεμάτο κι άδεια κεφαλή
διάλεξε για νύφη τη μοιριόκαλη
μα η γλυκιά αγάπη ο λαός το ξέρει
όταν την αρπάζεις γίνεται μαχαίρι
Παραμύθι παραμύθι
πού `ναι τόσο αληθινό
Ξόφλησεν ο δράκος ώρα του καλή
πήρε τον καλό της η μοιρόκαλη
κι ο λαός που ξέρει κι όλα τα νογάει
μόνο της αγάπης τ’ άστρο προσκυνάει
|  |
Lyrics: Lefteris Papadopoulos
Musica: Hristos Leodis
Prima esecuzione: Manolis Mitsias
In Andalusia viveva una volta
un mostro con galloni e parole alate,
distruggeva le case della povera gente,
il suo cuore gocciolava pece e veleno.
Fiaba, fiaba,
che è così veritiera.
Con il borsellino pieno ed il permesso del capo
sceglieva per sposa una donna fatale,
ma il dolce amore, il popolo lo sa,
quando lo raggiungi diventa un coltello.
Fiaba, fiaba,
che è così veritiera.
Pagava, il mostro, per il suo momento fortunato,
la sua donna fatale prese le sue ricchezze,
e il popolo che sa e che capisce tutto
si inchina solo davanti alla stella dell'amore.
| |
