 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Άλλες ερμηνείες:
Άντρη Κωνσταντίνου
Δυο ποτήρια έβαλα πάνω στο τραπέζι
τ’ άδειαζα, τα γέμιζα δάκρυ και κρασί,
και το δίσκο τον παλιό έβαλα να παίζει
το τραγούδι που `λεγες κάποτε κι εσύ.
Το δικό σου όμως ποτήρι το `κανα γυαλιά
ίσως από το μυαλό μου και σε βγάλω πια.
Το δικό σου όμως ποτήρι το `κανα γυαλιά,
στα συντρίμμια όμως απάνω έκλαψα πικρά.
Τώρα τα κομμάτια του με καημό μαζεύω
μήπως το ποτήρι σου φτιάξω απ’ την αρχή.
Κάτι που δε γίνεται ο φτωχός γυρεύω,
είναι σαν να έβαλα μέσα σου ψυχή.
|  |
Lyrics: Kostas Virvos
Musica: Apostolos Kaldaras
Prima esecuzione: Haroula Alexiou
Altri spettacoli:
Adri Konstadinou
Ho messo due bicchieri sul tavolo
li avevo svuotati, li avevo riempiti di lacrime e vino,
e ho messo a suonare un vecchio disco,
la canzone che cantavi alle volte anche tu.
Tuttavia ho fatto a pezzi il tuo bicchiere,
forse perché non riuscivo più a toglierti dalla mia testa.
Tuttavia, anche se ho fatto a pezzi il tuo bicchiere,
sui vetri rotti ho pianto amaramente.
Ora raccolgo con dolore i suoi pezzi,
forse perché ho iniziato a ubriacarmi bevendo al bicchiere tuo.
Come un povero vado in cerca di qualcosa che non c'è,
è come se io l'avessi nascosta nel tuo cuore.
| |
