 |
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Κόκοτας
Ασπρος τοίχος άσπρος ήλιος
άσπρο του καλοκαιριού
μαύρα τα ματόκλαδά του
ίσκιοι του μεσημεριού
Μη μου βγαίνεις τέτοιαν ώρα
κι ασβεστώνεις τα σκαλιά
όλα θα σου τα στεγνώσει
ο ασβέστης τα φιλιά
Πέρασαν απ’ το σοκάκι
στάθηκαν στην αντηλιά
ρίξανε δροσιά στις πλάκες
τα κατάμαυρα μαλλιά
Φεύγουν παν αγκαλιασμένοι
κατω στον βαθύ γιαλό
στην σπηλιά που περιμένει
κρύσταλλο είναι το νερό
Πέρα εκεί στο μερημέρι
και στην άσπρη ακρογιαλιά
πίνουμε το καλοκαίρι
μ’ανοιχτή την αγκαλιά
|  |
Text: Iakovos Kabanellis
Musik: Stavros Xarhakos
Uraufführung: Stamatis Kokotas
Weiße Wand und weiße Sonne
das Weiß des Sommers
schwarz seine Wimpern
Schatten des Mittags
Geh nicht hinaus zu dieser Stunde
um die Stufen weiß zu streichen
denn alle deine Küsse
wird der Kalk dir trocknen
Sie kamen durch die Gasse
blieben stehen im Sonnenschein
warfen Frische auf die Platten
die tiefschwarzen Haare
Sie gehen eng umschlungen
hinunter zum tiefen Strand
in die Höhle die wartet
Kristall ist das Wasser
Dort drüben zur Mittagszeit
und an dem weißen Strand
trinken wir den Sommer
mit weit geöffneten Armen
| |
