 |
Στίχοι: Στέλιος Κάτσαρης
Μουσική: Στέλιος Κάτσαρης
Πρώτη εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Αντικριστά από το βράχο που σου γράφω
βλέπω της θάλασσας το κύμα να αγριεύει
γλιστράει το βλέμμα, στον ορίζοντα ξεφεύγει
και μ’ ένα αντίο αυτό το γράμμα υπογράφω.
Ξέρεις, δεν μίλησα στον Κύκλωπα για σένα,
ούτε στην Κίρκη που τα μάγια της με δένουν
τώρα το νιώθω πως εκείνοι που ξεμένουν
καλά το ξέρουν πως τα πάντα είναι γραμμένα.
Στόμα με στόμα ταξιδεύουνε οι μύθοι
παρ’ το απόφαση Ιθάκη δε γυρίζω
γιατί μ’ αρέσει σαν φυγάς να τριγυρίζω
για να κρατάω ζωντανό το παραμύθι.
Του καραβιού μου το σκαρί έχει σκουριάσει
και τα μισά του τα κατάρτια είναι σπασμένα
ο αέρας φέρνει κάτι λόγια μπερδεμένα
μα εγώ επίτηδες το δρόμο έχω χάσει.
Λοιπόν παντρέψου αν το θες κάποιον μνηστήρα,
μεθάω με αλμύρα και τα λογικά μου χάνω
σε κάποια γη που δε με ξέρει αν πεθάνω
θα έχω ξοφλήσει όλα τα χρόνια που σου πήρα.
Στόμα με στόμα ταξιδεύουνε οι μύθοι,
πάρ’ το απόφαση Ιθάκη δε γυρίζω
γιατί μ’ αρέσει σαν φυγάς να τριγυρίζω
για να κρατάω ζωντανό το παραμύθι.
|  |
Text: Stelios Katsaris
Musik: Stelios Katsaris
Uraufführung: Miltiadis Pashalidis
Gegenüber von dem Fels von dem ich dir schreibe
sehe ich die Welle des Meeres wilder werden
der Blick schweift ab, geht zum Horizont hinüber
und mit einem Adio unterschreibe diesen Brief.
Weißt du, ich habe mit dem Kyklopen nicht über dich gesprochen
auch nicht mit Kirke, deren Zauber mich bindet
ich spüre es jetzt, dass jene die übrig bleiben
genau wissen, dass alles vorbestimmt ist.
Von Mund zu Mund reisen die Mythen
nimm es zur Kenntnis, Ithaka, ich kehre nicht zurück
denn es gefällt mir, mich wie ein Flüchtling herumzutreiben
um das Märchen lebendig zu halten.
Der Rumpf meines Schiffes hat Rost angesetzt
und die Hälfte seiner Masten sind gebrochen
der Wind trägt ein paar wirre Worte heran
doch ich habe absichtlich den Weg verloren.
Also, heirate wenn du willst, irgendeinen Freier,
ich werde trunken von der Salzluft und verliere meinen Verstand
in irgendeinem Land das mich nicht kennt wenn ich sterbe
werde ich all die Jahre beglichen haben die ich dir gestohlen habe.
Von Mund zu Mund reisen die Mythen
nimm es zur Kenntnis, Ithaka, ich kehre nicht zurück
denn es gefällt mir, mich wie ein Flüchtling herumzutreiben
um das Märchen lebendig zu halten.
| |
