 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Πέντε χρόνια σ’ αγαπούσα
και δεν έβγαζα μιλιά
και το χώμα δεν πατούσα
μην τρομάξουν τα πουλιά
Σαν σβησμένο καρβουνάκι
πεταμένο στη γωνιά
ήταν η δική μου αγάπη
στη δική σου την καρδιά
Ξένος κόσμος μου μιλάει
και μου κάνει συντροφιά
είσαι ρούχο που δε βγαίνει
πάνω απ’ τη λαβωματιά
Σαν σβησμένο καρβουνάκι
πεταμένο στη γωνιά
ήταν η δική μου αγάπη
στη δική σου την καρδιά
|  |
Lyrics: Manos Eleftheriou
Musica: Stavros Kouyioumtzis
Prima esecuzione: Yioryos Dalaras
Ti ho amato per cinque anni,
e non proferivo verbo,
e non calpestavo il terreno,
perché gli uccelli non si spaventassero.
Come carbonella spenta
volata in un cantuccio
era il mio amore
nel tuo cuore.
Degli estranei mi parlano
e mi fanno compagnia,
sei come un vestito che non si riesce a togliere
sopra a una ferita.
Come carbonella spenta
volata in un cantuccio
era il mio amore
nel tuo cuore.
| |
