 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Άλλες ερμηνείες:
Δημήτρης Μητροπάνος
Σταμάτης Κόκοτας
Μη χτυπάς
να σ’ ανοίξουνε, μη χτυπάς
σ’ ένα σπίτι κλειστό
που κανείς δε σ’ ακούει.
Τώρα μιαν αγάπη ζητάς
και γι’ αυτή ξενυχτάς
κι επιμένεις ακόμη.
Δρόμοι δεν υπάρχουν φορές
που γυρίζουν ξανά
για τις ίδιες χαρές.
Ποτέ μη χτυπάς μια πόρτα κλειστή,
μια πόρτα για σένα χαμένη.
Ο δρόμος αυτός κι αν είναι στενός,
δεν είναι για σένα στερνός.
Μη χτυπάς
να σ’ ανοίξουνε, μη χτυπάς
σ’ ένα σπίτι κλειστό
που κανείς δε σ’ ακούει.
Δρόμοι δεν υπάρχουν φορές
που γυρίζουν ξανά
για τις ίδιες χαρές.
Ποτέ μη χτυπάς μια πόρτα κλειστή,
μια πόρτα για σένα χαμένη.
Ο δρόμος αυτός κι αν είναι στενός,
δεν είναι για σένα στερνός.
|  |
Lyrics: Manos Eleftheriou
Musica: Loukianos Kilaidonis
Prima esecuzione: Manolis Mitsias
Altri spettacoli:
Dimitris Mitropanos
Stamatis Kokotas
Non bussare
perché ti aprano, non bussare
a una casa che è chiusa.
Che fai? Non ti ascolta.
Ora chiedi un amore
e per esso non dormi la notte,
e ti ostini ancora.
Non esistono strade, ne' sentieri
che facciano ritornare
alle medesime gioie.
Non bussare mai a una porta chiusa,
una porta per te perduta.
Questa strada, anche se è angusta,
non è per te l'ultima.
Non bussare
perché ti aprano, non bussare
a una casa che è chiusa.
Che fai? Non ti ascolta.
Non esistono strade, ne' sentieri
che facciano ritornare
alle medesime gioie.
Non bussare mai a una porta chiusa,
una porta per te perduta.
Questa strada, anche se è angusta,
non è per te l'ultima.
| |
