 |
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Άλλες ερμηνείες:
Μαρίζα Κωχ
Μαρινέλλα
Μάριος Φραγκούλης
Κείνο που με τρώει
κείνο που με σώζει
είναι π’ ονειρεύομαι
σαν τον καραγκιόζη
Φίλους και εχθρούς
στις φριχτές μου πλάτες
όμορφα να σήκωνα
σαν να `ταν επιβάτες
Λευκό μου σεντονάκι
λάμπα μου τρελή
Ποια αγάπη τάχα μας φυσάει
Βάλε στη σκιά σου
τούτο το παιδί
Που δεν έχει απόψε
πού να πάει πού να πάει
Σαν κουκιά μετρώ
τα λόγια του καμπούρη
πίσω απ’ το λευκό πανί
μέσα στο κιβούρι
Μα όσο κι αν μετρώ
κάτι περισσεύει
Τρύπια ειν’ η αγάπη μας
και δε μας προστατεύει
Λευκό μου σεντονάκι
λάμπα μου τρελή
Κόκκινα αυγά ή καρναβάλια
μέσα από την κάλπη τη στατιστική
Μας κοιτάζει ο Χάρος
και του τρέχουνε τα σάλια
Σαν σκιές γλιστρούν
λόγια και εικόνες
Κάρα σκουπιδιάρικα,
φεύγουν οι χειμώνες
Αν δε ντρέπεσαι
να καθίσεις πίσω
Έλα Ηπείρου κι Αχαρνών
να σε γιουχαΐσω
Λευκό μου σεντονάκι
λάμπα μου τρελή
Ποια αγάπη τάχα μας φυσάει
Βάλε στη σκιά σου
τούτο το παιδί
Που δεν έχει απόψε
πού να πάει πού να πάει
|  |
Lyrics: Dionysis Savvopoulos
Musica: Dionysis Savvopoulos
Prima esecuzione: Dionysis Savvopoulos
Altri spettacoli:
Mariza Koh
Marinella
Marios Fraykoulis
Quello che mi divora
quello che mi salva
è sognare
come Karaghiozis
Mi rende in grado di sostenere
sulle mie orrende spalle
amici e nemici
come se fossero passeggeri
Mio bianco, piccolo lenzuolo
mia folle lampada
quale amore, mi chiedo, soffia su di voi ?
Metti nell'ombra tua
questo bambino
che questa notte
non ha un posto dove trovare riparo
Come chicchi di grano, io conto
le parole del gobbo
dietro lo schermo bianco
nella baracca
Ma per quanto io conti
qualcosa va oltre
il nostro amore è pieno di buchi
e non ci protegge
Mio bianco, piccolo lenzuolo
mia folle lampada
che siano rosse uova o che sia carnevale
dentro l'urna statistica
la morte ci guarda
e le viene l'acquolina in bocca
Come ombre scivolano
parole e immagini
come carrelli per la raccolta dei rifiuti
passano gli inverni
se non ti vergogni
di sederti dietro
vieni in Epiro e a Aharnés
perché io ti possa dileggiare
Mio bianco, piccolo lenzuolo
mia folle lampada
quale amore, mi chiedo, soffia su di voi ?
Metti nell'ombra tua
questo bambino
che questa notte
non ha un posto dove trovare riparo
| |
