 |
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης & Πόλυ Πάνου
Βρε μοίρα δεν κουράστηκες, να τυραννάς ακόμα,
ένα ταλαίπωρο κορμί, που το `χεις κάνει πτώμα,
ένα ταλαίπωρο κορμί, που το `χεις κάνει πτώμα,
βρε μοίρα δεν κουράστηκες, να τυραννάς ακόμα.
Έσβησα απ’ τη ζωή, γιατί η μοίρα η σκληρή,
μέρα και νύχτα με κτυπά, αχ δεν αντέχω πια.
Απ’ τα πικρά μου δάκρυα, τα μάτια μου καήκαν,
στην ώριμη κατάντια μου, φίλοι κι εχθροί χαρήκαν,
στην ώριμη κατάντια μου, φίλοι κι εχθροί χαρήκαν,
απ’ τα πικρά μου δάκρυα, τα μάτια μου καήκαν.
Έσβησα απ’ τη ζωή, γιατί η μοίρα η σκληρή,
μέρα και νύχτα με κτυπά, αχ δεν αντέχω πια.
Ποιος άνθρωπος ωσάν και με στα βάσανα κρατάει,
μα ο σκληρός ο πόνος μου, στο τέλος θα με φάει,
μα ο σκληρός ο πόνος μου, στο τέλος θα με φάει,
ποιος άνθρωπος ωσάν και με στα βάσανα κρατάει.
Έσβησα απ’ τη ζωή, γιατί η μοίρα η σκληρή,
μέρα και νύχτα με κτυπά, αχ δεν αντέχω πια.
|  |
Lyrics: Eftyhia Papayiannopoulou
Musica: Markos Vamvakaris
Prima esecuzione: Yriyoris Bithikotsis & Poly Panou
Ehi, destino non ti stanchi mai, devi per forza dare il tormento,
una persona sventurata, la hai fatta diventare un cadavere,
una persona sventurata, la hai fatta diventare un cadavere,
Ehi, destino non ti stanchi mai, devi per forza dare il tormento.
Ho chiuso con la vita, perché il destino è spietato,
giorno e notte mi batte, ah, più non sopporto.
Gli occhi mi bruciano per le lacrime amare,
del mio avanzato stato miserando amici e nemici gioiscono,
del mio avanzato stato miserando amici e nemici gioiscono,
gli occhi mi bruciano per le lacrime amare.
Ho chiuso con la vita, perché il destino è spietato,
giorno e notte mi batte, ah, più non sopporto.
Come se una persona mi tenesse nei tormenti,
ma la mia dura sofferenza mi divorasse fino alla fine,
ma la mia dura sofferenza mi divorasse fino alla fine,
come se una persona mi tenesse nei tormenti.
Ho chiuso con la vita, perché il destino è spietato,
giorno e notte mi batte, ah, più non sopporto.
| |
