 |
Στίχοι: Γιώργος Βρούβας
Μουσική: Κώστας Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Στο καφενείο του Ανδρέα
δυο φίλοι μου `φεραν τα νέα
ότι παντρεύτηκες,
κι εγώ που είχα φυλαγμένα
χιλιάδες όνειρα για σένα
ούτε με σκέφτηκες.
Το δικό μας το ρομάντζο ήτανε αυτοτελές
οι σελίδες του γεμάτες ψέματά σου,
το δικό μας το ρομάντζο ήτανε για να το κλαις
σ’ αγαπούσα κι άλλον είχες μέσα στην καρδιά σου.
Στο καφενείο του Ανδρέα
μπροστά σε όλη την παρέα
την πρέφα έστησα,
κι ύστερα πήγα στην ταβέρνα
πιες ένα, πιες και άλλο ένα
για σένα μέθυσα.
Το δικό μας το ρομάντζο ήτανε αυτοτελές
οι σελίδες του γεμάτες ψέματά σου,
το δικό μας το ρομάντζο ήτανε για να το κλαις
σ’ αγαπούσα κι άλλον είχες μέσα στην καρδιά σου.
|  |
Lyrics: Yioryos Vrouvas
Musica: Kostas Papadopoulos
Prima esecuzione: Yriyoris Bithikotsis
Al caffè di Andrea
due amici mi hanno riportato la notizia
che ti sei sposata,
e io, che ero in prigione,
migliaia di sogni avevo fatto su di te,
non mi hai pensato proprio.
Il nostro romanzo era soltanto mio,
le pagine piene delle tue bugie,
il nostro romanzo dovrebbe farti piangere:
io ti ho amato e tu avevi nel cuore un altro.
Al caffè di Andrea,
davanti a tutta la compagnia
mi sono messo a giocare a carte,
e dopo sono andato alla taverna,
e bevi un bicchiere, bevine un altro,
mi sono sbronzato per te.
Il nostro romanzo era soltanto mio,
le pagine piene delle tue bugie,
il nostro romanzo dovrebbe farti piangere:
io ti ho amato e tu avevi nel cuore un altro.
| |
