 |
Στίχοι: Νίκος Νικολαΐδης
Μουσική: Νίκος Νικολαΐδης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρίκα Νίνου & Σταύρος Τζουανάκος & Γιάννης Τατασόπουλος
Μου’ κανες μαύρη σαν κατράμι τη ζωή,
από τα τότε που σε διάλεξα για ταίρι
κι όταν σου φόρεσα τη βέρα μια βραδιά,
δεν μου κοβότανε καλύτερα το χέρι.
Τώρα σαν σκύλος το μετάνιωσα πικρά,
γιατί μου το’ καψες κακούργα το τζιγέρι
κι όταν σ’ αγκάλιασα την πρώτη τη φορά,
δεν μου κοβότανε καλύτερα το χέρι.
Μαύρη σαν κόλαση μου κάνεις τη ζωή
κι όλο δυσάρεστα μου φτάνουν τα χαμπέρια,
αχ, να μπορούσα να σε πνίξω ένα πρωί
κι ας μου κοβόντουσαν μαζί τα δυο μου χέρια.
|  |
Lyrics: Nikos Nikolaidis
Musica: Nikos Nikolaidis
Prima esecuzione: Marika Ninou & Stavros Tzouanakos & Yiannis Tatasopoulos
Mi hai reso la vita nera come catrame,
da quando ti ho scelto come moglie,
e quando una sera mi sono messo la fede,
meglio di così la mia mano non poteva venirmi amputata.
Ora, come un cane, me ne sono pentita amaramente,
perché, scellerata, mi hai fatto mangiare il fegato,
e quando per la prima volta ti ho abbracciata,
meglio di così la mia mano non poteva venirmi amputata.
Hai reso la mia vita nera come l'inferno,
e sempre le notizie spiacevoli mi sono arrivate,
ah, potessi soffocarti una mattina,
e meno male che mi sono state amputate insieme entrambe le mani.
| |
