 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Σαμπάνης
Μόνο πληγές έχω στο στήθος,
εκεί που είχα μόνο καρδιά.
Η σχέση αυτή, άλυτος γρίφος,
κάθε σου λέξη, χίλια καρφιά·
και της σιωπής τα πουλιά
πέφτουν σε τοίχους κι αυτά φυλακισμένα,
ψάχνουν, αδιέξοδα πια,
τρόπο να βρουν για να φτάσουνε σ’ εσένα.
Ένας πόλεμος είσαι,
κι αγαπώ τον εχθρό·
μένω και πολεμάω
για να σκοτωθώ.
Ένας πόλεμος είσαι,
που έχω χάσει καιρό
μία άνιση μάχη,
μα δεν υποχωρώ.
Η ψυχή μου μένει πίσω,
μα η ζωή προχώρησε·
κι όποιος εαυτός γνωρίζω,
σε συγχώρεσε.
Η ψυχή μου μένει πίσω
και ας πάω μπροστά,
μοιάζει το κορμί μου άδειος δρόμος,
κι ούτε μια σκιά.
Ακόμα ζω.. Μηχανικά..
Νύχτες που πέφτω σαν αστέρι,
αυτοθυσία, για μια ευχή·
μόνο να μου απλώνες το χέρι
και να ορκιζόσουν μια νέα αρχή.
Σαν καταιγίδα μιλάς,
κι ας έχεις ήλιο ζεστό μέσα στο στόμα,
πόσα για σένα κρατάς,
σαν υποσχέσεις θαμμένες μες στο χώμα.
|  |
Lyrics: Eleana Vrahali
Music: Yioryos Sabanis
First version: Yioryos Sabanis
I only have wounds on my chest,
where I used to have a heart.
This relationship, an unsolved riddle,
every word of yours, a thousand nails.
and the birds of silence
crash on walls imprisoned
they look for, dead ends now,
a way to reach out to you.
You are war,
and I love the enemy.
I stay and fight
to kill myself.
You are a war,
that I have lost long ago
an unfair battle
but I don't retreat.
My soul stays behind,
but the life moved forward.
and every self that I know
forgave you.
My soul stays behind,
even if I move forward,
my body resembles an empty road,
and not even one shadow.
I still live... mechanically.
Nights when I fall like a star,
self-sacrifice, for a wish.
If only you reached out your hand to me
and swore a new beginning.
You speak like a storm,
even if you have a warm sun in your mouth,
how much do you keep for yourself,
like promises buried in the ground.
| |
