 |
Στίχοι: Γιώργος Χορτάτζης
Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος
Σαν πύργος στέκω δυνατός και τρέμω σαν καλάμι
δειλιώ κι αποκοτώ μεμιάς γελώ και κλαίω αντάμη
το φως σκοτάδι μου γεννά, το πλούτος με φτωχαίνει
πίκρα μου προξενά η χαρά, το δρόσος με μαραίνει
σ΄ώργιο περβόλι βρίσκομαι κιεις φυλακή κρατούμαι
μές σε λιμνιώνα άραξα κι άγριο καιρό φοβούμαι
περίσσια νιότη κι ομορφιά, σπλάχνος και καλωσύνη
μου καμασίνε τη καρδιά στο πόθο να συγκλίνει
μήδ΄ο χειμώνας νέφαλα τόσα μπορά σηκώσει
με ταραχή κι ανεμική τον ήλιο να θαμπώσει
όσοι ’ ς το νου μου λογισμοί γεννιούνται και ποθιούσι
σ’ ελπίδα ομάδι κι ΄ς πολύ φόβο να με κρατούσι
βασανισμένη μου καρδιά , νου μου διασκορπισμένε
τυραγνισμένε λογισμέ και κατακουρασμένε
ποιά μέλλετε να πιάσωμε στράτα ορμηνέψατέ μου
κι εις το μικρότερο γκρεμνό να πέσω δείξετέ μου
|  |
Letras de Canciones: Yioryos Hortatzis
Música: Nikos Mamaykakis
Primera representaci: Yiannis Poulopoulos
Me yergo fuerte cual torre y tiemblo cual caña;
me acobardo y de súbito cobro valor; lloro y río a la vez;
la luz me genera oscuridad; la riqueza me empobrece;
amargura me provoca la alegría; el rocío me marchita;
me encuentro en un jardín hermoso aprisionado en cárcel;
he fondeado en puerto y temo feroz tempestad.
Juventud, belleza, compasión y bondad desbordantes
han forzado mi corazón a ceder a la pasión.
Ni el temporal puede levantar tantas nubes
y oscurecer el sol con agitación y vientos
cuantos son los pensamientos que surgen en mi mente apasionados
por mantenerme a la vez ilusionado y muy temeroso.
Corazón mío atormentado, mente mía diseminada,
pensamiento maltratado y agotado,
explicadme qué camino vamos a tomar,
y enseñadme el menor precipicio para que me arroje a él.
| |
