 |
Στίχοι: Ηλίας Φιλίππου
Μουσική: Energee
Πρώτη εκτέλεση: Μαριάντα Πιερίδη
Άρχισε πάλι να βραδιάζει
και η σιωπή με ξαναβάζει στο παιχνίδι της
κι η νύχτα η ονειρομάνα
βρήκε τον τρόπο να πιαστώ στο παραμύθι της.
Κι άρχισα όνειρα να κάνω
που `φυγες δε θα πεθάνω
θα `μ’ άλλος άνθρωπος.
Κι αν όλοι μ’ έχουνε ξεχάσει
κι αυτό η καρδιά θα το περάσει
και τώρα ξέρω πως.
Τα πιο μεγάλα όνειρα
τα κάνεις όταν όλοι σε ξεχνάνε
στης μοναξιάς τ’ απόβραδα
που οι σιωπές αδίσταχτα χτυπάνε.
Τα πιο μεγάλα όνειρα
ειν’ οι στιγμές που οι άλλοι σου `χουν κλέψει
και ζεις με τα υπόλοιπα
για να μη δεις, τι σου `χουν καταστρέψει.
Άρχισε πάλι να βραδιάζει
κι η πίκρα όνομα ν’ αλλάζει, πάνω στα χείλη μου
κι όσοι με πίκραναν μαζί σου
για να μετράς τη δύναμή σου, μοιάζουνε φίλοι μου.
Κι άρχισα όνειρα να κάνω,
δε θα πονέσω παραπάνω, και για κανένα πια
τον εαυτό μου θα κοιτάξω
δρόμο καινούριο θα χαράξω
κι όπου με πάει η καρδιά.
|  |
Lyrics: Ilias Filippou
Music: Energee
First version: Mariada Pieridi
It again began to get dark
And the silence reputs me in her game
And the night then dreamed
Found the way to be kept in the fairytale
And I began to make dreams
That if you left I won't die
I'll become another person
If everyone forgets me
And the heart will overcome it
And now I know that.
The biggest dreams
You make them when everyone forgets you
In the loneliness at night.
that silence strike without mercy
The biggest dreams
Are the moments that others have stolen from you
and you live with the rest
in order not to see what they have destroyed
It again began to get dark
And the bitterness name changes, on your lips
And all that remains bitter with you
In order to count your power, the look like my friends.
And I began to make dreams
I won't get hurt anymore, and for no-one
I'll look for myself
A new road to make
And everywhere my heart takes me
| |
