 |
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θεοχαρίδης
Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Νταλάρας & Χρήστος Θηβαίος
Μάριος Φραγκούλης
Χαρούλα Αλεξίου
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα `ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας
|  |
Tekst: Paraskefas Karasoulos
Muziek: Yioryos Andreou
Eerste optreden: Padelis Theoharidis
Andere optredens:
Yioryos Dalaras & Hristos Thivaios
Marios Fraykoulis
Haroula Alexiou
Ik heb geen verre reizen gemaakt
mijn jaren hadden wortels, waren bomen
het hart bedekte ze met bladeren
en laat ze bloeien tussen de stenen
Ik heb geen verre reizen gemaakt
de mensen van wie ik hield waren bossen
mijn vrienden waren manen, waren eilanden
mijn hart hunkerde om ze te vinden
Mijn verste reis ben jij
de nacht, jij, de droom van de dag
klein vaderland, mijn lichaam en begin
mijn aarde, jij, mijn adem en lucht
Ik heb geen verre reizen gemaakt
mijn hart reisde en dat is me genoeg
in dromen, in vloeibare gevoelens
om het geheim, de wereld, te ademen
Mijn verste reis ben jij
de nacht, jij, de droom van de dag
klein vaderland, mijn lichaam en begin
mijn aarde, jij, mijn adem en lucht
| |
