 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Καλογιάννης
Άλλες ερμηνείες:
Κώστας Καράλης
Τα λόγια της αγάπης
αγόρασε ένας κάλπης
να τα ’χει όταν θέλει να γελά.
Και βλέπεις μια θυσία
με πόση αναισθησία
τη βάζει κάποιος να κατρακυλά.
Αυτά που λεν τις νύχτες
τα πήραν λωποδύτες
και τα ’ριξαν για πλάκα στο νερό
κι ακούς ένα πηγάδι
κρυφά ν’ αναστενάζει
και λες: μιλά η γη με το Θεό.
Αυτά που λεν οι ξένοι
και οι ερωτευμένοι
δεν είναι πια σκηνές του σινεμά.
Θυμίζουνε μαγεία,
καρδιάς αιμορραγία,
μα εσύ τα βλέπεις όλα μου φτηνά.
|  |
Lyrics: Manos Eleftheriou
Musica: Ilias Andriopoulos
Prima esecuzione: Adonis Kaloyiannis
Altri spettacoli:
Kostas Karalis
Un imbroglione comprò
le parole dell'amore
per averle con se' quando vuole ingannare.
E vedi un sacrificio
con quanta insensibilità
qualcuno lo può mandare in malora.
Ciò che di notte viene sussurrato,
i furfanti lo rubano,
e lo gettano per divertimento nell'acqua,
e puoi ascoltare un pozzo
sospirare di nascosto,
e puoi pensare: la terra parla con Dio.
Le parole che dicono i forestieri
e gli innamorati
non fanno più parte della scena cinematografica.
Ricordano un sortilegio,
una emorragia del cuore,
ma tu consideri tutte le mie parole a buon mercato.
| |
