 |
Στίχοι: Μανώλης Φάμελλος & Στάθης Δρογώσης
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας & Στάθης Δρογώσης
Η μέρα τρέμει στη γη που μένω
Χίλια σύννεφα κλαίνε
Δεν είσαι εδώ
Τον άδειο κόσμο
Κοιτάζω έξω
Όσο πίσω κι αν τρέξω
Δε θα σε βρω
Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του Νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις
Σ` ένα άδειο σπίτι
Σαν παραμύθι
Έχτισες στην καρδιά μου
Ζεστή φωλιά
Μα τώρα ξέρω τα παραμύθια
Τα νικάει η συνήθεια, η λησμονιά
Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του Νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις
Η μέρα τρέμει στη γη που μένω
Όλα μοιάζουν να λένε
Δεν είσαι εδώ
Καπνός και σκόνη
Δεν ανασαίνω
να το τέλος γραμμένο πια τι ζητώ
Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις!
|  |
Şarkı Sözü: Manolis Famellos & Stathis Droyosis
Müzik: Stathis Droyosis
Ilk Performans: Yiannis Kotsiras & Stathis Droyosis
Gün titriyor üzerinde bulunduğum yerde
binlerce bulut ağlıyor
burada yoksun.
Dışarıyı seyrediyorum
dünya bomboş
peşinden ne kadar koşarsam koşayım
seni bulamayacağım.
Bir zamanlar kalbin kırılmıştı
güneyin aceleci kuşu
uçamıyordun
unutamıyordun da.
Boş bir eve (benzeyen)
kalbimin içinde
sıcacık bir yuva kurmuştun (bir zamanlar)
(tıpkı) bir masal gibi.
ama şimdi biliyorum ki
masallar alışkanlığa, unutmaya yenilirler.
Bir zamanlar kalbin kırılmıştı
güneyin aceleci kuşu
uçamıyordun
unutamıyordun da.
Gün titriyor üzerinde bulunduğum yerde
herşey aynı cümleyi seslendirir gibi,
burada yoksun.
Duman ve tozdan
nefes alamıyorum
işte son, yazılmış, artık ne isteyeyim ki.
Bir zamanlar kalbin kırılmıştı
güneyin aceleci kuşu
uçamıyordun
unutamıyordun da.
| |
