 |
Στίχοι: Μανώλης Γαλιάτσος
Μουσική: Μιχάλης Νικολούδης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης
Αφού μιλάς για τις γενιές και θες να τις ορίσεις
άκου τη γνώμη μιας φωνής, που ίσως τη γνωρίσεις
Τους πιο πολλούς, τους πιο καλούς
νόμιζες πως τους είδες να τελειώνουν
και φεύγεις γι’ άλλους ουρανούς.
Για μένα είσαι απ’ αυτούς,
τους χαμηλούς χαρταετούς,
που με μια μπόρα λιώνουν.
Μ’ αγάπη στο’ πα και παλιά, τι πας να αναλάβεις
το εφήμερο καλλιεργείς, το εφήμερο θα λάβεις
|  |
Text: Manolis Yaliatsos
Musik: Mihalis Nikoloudis
Uraufführung: Yiannis Haroulis
Weil du über die Generationen sprichst und sie bestimmen willst
höre die Meinung einer Stimme, die du vielleicht kennst
Die allermeisten, die allerbesten
glaubtest du, du sähest sie am Ende
und bist zu anderen Himmeln unterwegs.
Für mich gehörst du jedoch zu jenen
Papierdrachen, die niedrig fliegen
und sich bei einem Wolkenbruch zerlegen.
Liebevoll habe ich dir schon früher gesagt, was willst du auf dich nehmen
das Vergängliche baust du an, das Vergängliche wirst du ernten
| |
