 |
Στίχοι: Βασίλης Μυριανθόπουλος
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Πέτα
Αλυσίδες με κρατούσαν βαριές
Στα ναι, σε σένα, στο χθες
και δεν είναι ότι δεν ήθελα κι εγώ
είπα βρηκα αυτό που ζητώ
Οι αλυσίδες σκουριάσαν πια
κρίκο κρίκο πέσαν βαριά
τώρα βλέπω ότι υπάρχω κι εγώ
ξαναμπαίνω λοιπόν στο χορό
Τι το θες
να σπάσει ένας κρίκος
Τι το θες
είχες πει δεν είναι απλό, μα θα συμβεί
Μα εγώ δε θα φύγω από σένα πια ποτέ
Τι το θες
αρκεί μια κουβέντα όπως χθες
Τι το θες
Κι έσπασε ο κρίκος
Τι το θες
Φυλακή δε σ’ είπα ποτέ
Κι όμως ναι στα μικρά, μου έλεγες ήρθε μια στιγμή
Τι το θες
που είπα εγώ το δικό μου ποτέ
Σου είπα πάμε σε μιαν άκρη στη γη
και μένα αυτό μου αρκεί
Δε θέλω πόλεις, ούτε κόσμους να δω
Δεν αντέχω να ζω στον καιρό
Μου είπες ένα, μου είπες πολλά
σ’ αγαπώ δεν είναι αρκετά
Όταν φτάσει να σπάσει ένας κρίκος
η αλυσίδα σου πια δε με κρατά
|  |
Teksty: Vasilis Myrianthopoulos
Muzyka: Yiannis Hristodoulopoulos
Pierwszy występ: Eleni Peta
Na łańcuchach mnie trzymały do dziś
Przyrzeczenia przeszłość i ty
Choć mówiłam że i moja w tym chęć
Że znalazłam co pragnęłam mieć
Te łańcuchy pokryły się rdzą
Jego ogniwa ciężarem już są
Teraz widzę że istnieję i ja
Chcę od nowa zbudować swój świat
Na co ci
Niech pęknie ogniwo
Na co ci
Rzekłeś mi niełatwo to przyjdzie choć ma przyjść
Lecz że sił mi nie starczy by odejść i by żyć
Na co ci
Ten wczorajszy nasz spór starczy mi
Na co ci
Już pękło ogniwo
Na co ci
Nigdy ja nie zwałam cię jarzmem – jednak tak
Z błahych spraw domniemałam że nadszedł już ten czas
Na co ci
Dałam znak że mej zgody już brak
Mówiłam chodźmy choćby na świata kres
Jak dla mnie – do przyjęcia to jest
Nie zamierzam zwiedzać ni planet ni miast
Nie mam siły wzdłuż czasu by trwać
Rzekłeś jedno – lecz wieleś mi rzekł
'Kocham cię' – nie obronisz tych pęt
Gdy oniwo się kruszyć zaczyna
Nic nie trzyma mnie – twój łańcuch już pękł
| |
